Yorgun Aynalar ve Rüzgarın Fısıltısı by iir! Lyrics
[Intro]
Şiir değerlendirme yeteneğiniz arttıkça
Şiirden alacağınız zevk oranı da o kadar artacaktır
[Verse 1]
Son karanlık satırlarını karalıyorken Tanrı şiirin
Yaşamak öznesi olmaktır onca kanlı fiilin
Hepsi zanlı, gölgeler geceye sancı giyinir
Ben çırılçıplağım ve onlar kadar şanslı değilim
Ölüm kapar hayatın açtığı tüm parantezleri
Hiçliğin ortasında bir ıslıkla zaman geçmeli
Ve gece koynunda milyonlarca yalan besledi
Sessizliği bozarken alarm sesleri
Bir de rüzgarın fısıltısıydı ninnim her gece
Ne zaman uyansam saat huzuru bir siren geçe
Keşke zihnim en neşeli anlarında dahi ağıtlar yakılmayan cenazelerle ilgilenmese
Korkum aynalar, bitmeyen borcum aynalar
İçinde kimsesizler mezarlığında yolcu tayfalar
Beni de saklasalar romanlarda tozlu sayfalar
Sürekli ayaklarımı kanatmasa şu
[Nakarat]
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
[Verse 2]
Genç ve güzel bir kadın
Teşhisi manik depresif
İçinde insan olmanın şu yorucu garip dengesi
Kareli gömleklerinden daha çok ilaçlar ve kitaplarda doldurduğu valiz teknesi
Ve şehir
İçinde fırtınalar dinmeyen bi' deniz
Hangimiz batıp boğulsak o bizi kinleyendi deriz
Çünkü yalancıyız, işlediğimiz cinayetlerin izlerini sokaklardan silmeyen bizleriz
Kaçmak isteriz
Yüzleşemez hiçbirimiz bu tabloyla
En zevkli hatayı seçtin ismini utanç koyma
Hayatta kalmak ikiyüzlülüktür her ahvalde
Kendine rağmen kendinle yaşama kumar oyna
Bu yüzden hep kendime sorgun aynalar
Her gece uykularımdan bu derin korku pay çalar
Seneler önce yazdığım fakat artık okuması bir hayli zorlu sayfalar
Ve bakmaya korktuğum
[Nakarat]
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
[Verse 3]
Bilinçaltının tenhalarındasın kalanın bulma
Yalnızca eskimiş depresyon hırkaların burda
Ya bunun yüzünden öl ya bununla yaşamayı öğren
İkisi ortasında hırpalanıp durma
Biçimsiz hayallerini kusur sayıp unutma
Olsa dahi gökyüzünde huzur kayıp unutma
Yeni ufuklar bekle çocuk bulut sayıp umutla
Ve ne olursa olsun sakın unutmayı unutma
[Nakarat]
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
[Outro]
Burada boru döşemiyor; şiirden söz ediyoruz
Şiir değerlendirme yeteneğiniz arttıkça
Şiirden alacağınız zevk oranı da o kadar artacaktır
[Verse 1]
Son karanlık satırlarını karalıyorken Tanrı şiirin
Yaşamak öznesi olmaktır onca kanlı fiilin
Hepsi zanlı, gölgeler geceye sancı giyinir
Ben çırılçıplağım ve onlar kadar şanslı değilim
Ölüm kapar hayatın açtığı tüm parantezleri
Hiçliğin ortasında bir ıslıkla zaman geçmeli
Ve gece koynunda milyonlarca yalan besledi
Sessizliği bozarken alarm sesleri
Bir de rüzgarın fısıltısıydı ninnim her gece
Ne zaman uyansam saat huzuru bir siren geçe
Keşke zihnim en neşeli anlarında dahi ağıtlar yakılmayan cenazelerle ilgilenmese
Korkum aynalar, bitmeyen borcum aynalar
İçinde kimsesizler mezarlığında yolcu tayfalar
Beni de saklasalar romanlarda tozlu sayfalar
Sürekli ayaklarımı kanatmasa şu
[Nakarat]
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
[Verse 2]
Genç ve güzel bir kadın
Teşhisi manik depresif
İçinde insan olmanın şu yorucu garip dengesi
Kareli gömleklerinden daha çok ilaçlar ve kitaplarda doldurduğu valiz teknesi
Ve şehir
İçinde fırtınalar dinmeyen bi' deniz
Hangimiz batıp boğulsak o bizi kinleyendi deriz
Çünkü yalancıyız, işlediğimiz cinayetlerin izlerini sokaklardan silmeyen bizleriz
Kaçmak isteriz
Yüzleşemez hiçbirimiz bu tabloyla
En zevkli hatayı seçtin ismini utanç koyma
Hayatta kalmak ikiyüzlülüktür her ahvalde
Kendine rağmen kendinle yaşama kumar oyna
Bu yüzden hep kendime sorgun aynalar
Her gece uykularımdan bu derin korku pay çalar
Seneler önce yazdığım fakat artık okuması bir hayli zorlu sayfalar
Ve bakmaya korktuğum
[Nakarat]
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
[Verse 3]
Bilinçaltının tenhalarındasın kalanın bulma
Yalnızca eskimiş depresyon hırkaların burda
Ya bunun yüzünden öl ya bununla yaşamayı öğren
İkisi ortasında hırpalanıp durma
Biçimsiz hayallerini kusur sayıp unutma
Olsa dahi gökyüzünde huzur kayıp unutma
Yeni ufuklar bekle çocuk bulut sayıp umutla
Ve ne olursa olsun sakın unutmayı unutma
[Nakarat]
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
[Outro]
Burada boru döşemiyor; şiirden söz ediyoruz