Rosenhan - Çetin Kurt by etin Kurt Lyrics

[Verse 1]
Aklım iz beleşti
Dünyam hissizleşti
Dönse de aklım yeterince boşluk
Duygularım aynı robot gibi
Hissettiklerim yapmacık
Aynada gördüğümde ben değil gibiyim
Ne mutlu ne üzgünüm arası bir yoldayım
Istediğim izbeleşip kaybolmak
Belki sessizleştim
Kimse gibi değil
Eşim yok belki ruhumu kaybetmiş
Boş bir bedenin içinde yürümüş
Ağaç gibiydim, yontmak isteyen vurdu
Bense göz yaşlarım ile beslendim
Şimdi büyüdüm, dilim kendi terbiyem ile kutsandı
Kendim büyüttüm
Kendim batırıyorum
Aynı topraktaki çiçek gibi
Mеzardayken bile yalnız olacağıma eminim
Rosеnhan gibi tam o konumdayım
Neden düşen bir meleğim
Anlatamadım bu zamana kadar korkmak
Bana göre değil
[Verse 1]

[Nakarat]
Yorgun argın gözlerle
Aradım buldum seni
Kaybetmek için evim vardı
Açtım kapıyı kırdın
Giren çıkan belli değil
[Nakarat]

[Verse 2]
Yorgunum hala
Durmadan yolda bu düşüncelerim anla
Sessiz bir ben gibi
Hisler ve karanlık bir odanın içindeyim
Belki bunun yerine psikolog olabilirdim
Seçtiğim şeyin bir umudu yok ama
Ölmüşken bir işe yaramak iyidir
Izbeleşmiş bir şehrin içinde tek akıllı ben gibiyim
Yorgunken dinlenemiyorum
Bir yanım hep boşluk
Sessizleşmiş
Bir bedendeyim
[Verse 2]

[Flow]
Uzun bir hikayenin
Başlangıcı da sonuda belli
Aynı yoldayım
Radyomda sesin vardı
Kimsesiz biri gibi eminim
Ölebilirim dönebilirim
Sövebilirim
Satırlar zorluklar ile dolu anlattıklarım
Anlamlar ile dolu gözlerim göz altı torbalarım ile dolu
[Flow]
[Nakarat]
Yorgun argın gözlerle
Aradım buldum seni
Kaybetmek için evim vardı
Açtım kapıyı kırdın
Giren çıkan belli değil
[Nakarat]