Moghadas by X.voice Lyrics
X.voice : moghadas
(قسمت اول)
مغز جواب پس می ده تقاص واسه حرفاش
الماس تراشیده خراشیده میکنه زمین حرکت زیره پوستت بی برکت بارونه خوبه
ناودونه خونه خونه
چکه چکه
مغز پاشیده جایی که تله است
خواب دیده می میره جایی که بدست فاحشه می ده کلید واشه در
در گوشش آروم می گه چشم همیشه می بینه می گیره تو رو زیره بال و پرش
ولی
حقست ستاره تو شب دیده می شه
یه گوشه بنویس
اعداد ارقام برعکسن بر عکسم خیرم
می رم بگیرم
نامه جوابش یه شب نابودیم حرف می زنه باهام روحی میگه بشنو و باور نکن بارور نکن زمین خشکیده آنی می شه جاری آفت هر چند نیست حاصل ولی همیشه ته تونل نوره خوبه
شورش میکنیم
فرشته ها می رقصن مینویسن کتابی واسه خلق خفته
کنار دریای مرده جنگ چنگ می زنیم همه خوشحال
باطن مرده
مغزی که رام شه بپزیش بدتر خام شه
تا شعر باطل شیپور ساکت کنه عالم همه وحشی شن وحشی تر فرقه ها سنگین تر زنجبر هر پا رو ب پا بسته
نحسه 11 9ماه شد مادر بگرید
خود کرده را تدبیر نیست هیس
دهن بسته بنویس جلوته کاغذ شاید بشنون حرفاتم
همخوان
همه با هم دستایی که بازن
نگا می کنیم با شرم
ساختن روحهایی که باختن
واقعا تش یه راه هست
(قسمت دوم)
هممون محکومیم به سفر ، سفر به آینده
این یه اجباره که انکارش نمی شه کرد عکسش
گذشته معلوم آینده محبوس که ما آزادش می کنیم درست یا غلظ نمادا عوض می شن پرچم ها برعکس
دریا ها شکافته شن گسترده تر مرض انتشار نشر اجتماع اشتباه تجربه نمی شه افتخار ترجمه نمیشه بهشت رو نمی شه دید
وعده وعید نشانه روز شماره فاجعه
باجه ی 13 فهمیدیم راجع بهش دیر تر سمی تر افکار می شن روز به روز نزدیکتر شیطان می شه دورتر خداست
یگانگی ، دنبال کییم؟
انقد پیچوندنمون که مثه فیتیله منتظر آتیشیم
آره عقاید محترمن ولی انسانییت مهمه
مبهمه؟کو؟
حرف می زنه زود
می زنه سوز
پوست اوستخون ترک بر میداره
زمستون زوریه
زیارتا پولیه حوریه نیمه لخت
آدمه خوبیه
دست به کمر از درد شوق و شعف
سحر تاریکی روزه میخوره جونت
گناه پشت پناه گناه خوبه مدعی منتهی به مقام می شی
نادان همه را به کیش خود پندارد
به عشق مونث ساحت مقدس دست از سر ما بر نمی داره
مبحث همیشه پیچیدست
از هم پاشیده خلاصه خدا همین نزدیکه
همخوان
همه با هم دستایی که بازن
نگا می کنیم با شرم
ساختن روحهایی که باختن
واقعا تش یه راه هست
(پایان)
(قسمت اول)
مغز جواب پس می ده تقاص واسه حرفاش
الماس تراشیده خراشیده میکنه زمین حرکت زیره پوستت بی برکت بارونه خوبه
ناودونه خونه خونه
چکه چکه
مغز پاشیده جایی که تله است
خواب دیده می میره جایی که بدست فاحشه می ده کلید واشه در
در گوشش آروم می گه چشم همیشه می بینه می گیره تو رو زیره بال و پرش
ولی
حقست ستاره تو شب دیده می شه
یه گوشه بنویس
اعداد ارقام برعکسن بر عکسم خیرم
می رم بگیرم
نامه جوابش یه شب نابودیم حرف می زنه باهام روحی میگه بشنو و باور نکن بارور نکن زمین خشکیده آنی می شه جاری آفت هر چند نیست حاصل ولی همیشه ته تونل نوره خوبه
شورش میکنیم
فرشته ها می رقصن مینویسن کتابی واسه خلق خفته
کنار دریای مرده جنگ چنگ می زنیم همه خوشحال
باطن مرده
مغزی که رام شه بپزیش بدتر خام شه
تا شعر باطل شیپور ساکت کنه عالم همه وحشی شن وحشی تر فرقه ها سنگین تر زنجبر هر پا رو ب پا بسته
نحسه 11 9ماه شد مادر بگرید
خود کرده را تدبیر نیست هیس
دهن بسته بنویس جلوته کاغذ شاید بشنون حرفاتم
همخوان
همه با هم دستایی که بازن
نگا می کنیم با شرم
ساختن روحهایی که باختن
واقعا تش یه راه هست
(قسمت دوم)
هممون محکومیم به سفر ، سفر به آینده
این یه اجباره که انکارش نمی شه کرد عکسش
گذشته معلوم آینده محبوس که ما آزادش می کنیم درست یا غلظ نمادا عوض می شن پرچم ها برعکس
دریا ها شکافته شن گسترده تر مرض انتشار نشر اجتماع اشتباه تجربه نمی شه افتخار ترجمه نمیشه بهشت رو نمی شه دید
وعده وعید نشانه روز شماره فاجعه
باجه ی 13 فهمیدیم راجع بهش دیر تر سمی تر افکار می شن روز به روز نزدیکتر شیطان می شه دورتر خداست
یگانگی ، دنبال کییم؟
انقد پیچوندنمون که مثه فیتیله منتظر آتیشیم
آره عقاید محترمن ولی انسانییت مهمه
مبهمه؟کو؟
حرف می زنه زود
می زنه سوز
پوست اوستخون ترک بر میداره
زمستون زوریه
زیارتا پولیه حوریه نیمه لخت
آدمه خوبیه
دست به کمر از درد شوق و شعف
سحر تاریکی روزه میخوره جونت
گناه پشت پناه گناه خوبه مدعی منتهی به مقام می شی
نادان همه را به کیش خود پندارد
به عشق مونث ساحت مقدس دست از سر ما بر نمی داره
مبحث همیشه پیچیدست
از هم پاشیده خلاصه خدا همین نزدیکه
همخوان
همه با هم دستایی که بازن
نگا می کنیم با شرم
ساختن روحهایی که باختن
واقعا تش یه راه هست
(پایان)