Dies Irae by Tommaso da Celano Lyrics

Dies Irae, dies illa
Solvet saeclum in favilla:
Teste David cum Sybilla

Quantus tremor est futurus
Quando judex est venturus
Cuncta stricte discussurus

Tuba, mirum spargens sonum
Per sepulcra regionum
Coget omnes ante thronum

Mors stupebit et natura
Cum resurget creatura
Judicanti responsura

Liber scriptus proferetur
In quo totum continetur
Unde mundus judicetur

Judex ergo cum sedebit
Quidquid latet, apparebit:
Nil inultum remanebit
Quid sum miser tunc dicturus?
Quem patronum rogaturus
Cum vix justus sit securus?

Rex tremendae majestatis
Qui salvandos salvas gratis
Salva me, fons pietatis

Recordare, Jesu pie
Quod sum causa tuae viae
Ne me perdas illa die

Quaerens me, sedisti lassus
Redemisti Crucem passus:
Tantus labor non sit cassus

Juste judex ultionis
Donum fac remissionis
Ante diem rationis

Ingemisco, tamquam reus
Culpa rubet vultus meus
Supplicanti parce, Deus

Qui Mariam absolvisti
Et latronem exaudisti
Mihi quoque spem dedisti
Preces meae non sunt dignae
Sed tu bonus fac benigne
Ne perenni cremer igne

Inter oves locum praesta
Et ab haedis me sequestra
Statuens in parte dextra

Confutatis maledictis
Flammis acribus addictis
Voca me cum benedictis

Oro supplex et acclinis
Cor contritum quasi cinis:
Gere curam mei finis

Lacrimosa dies illa
Qua resurget ex favilla

Judicandus homo reus
Huic ergo parce, Deus:

Pie Jesu Domine
Dona eis requiem