Patriotismos by To sfalma Lyrics
Scrubbing πατρίδα, μάνα και σημαία
1o κουπλέ:
Εδώ δεν έχω τόπο, εδώ δεν έχω ελπίδα
Στην μαύρη πόλη τριγυρνώ, ψάχνω πατρίδα
Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά
Μάλλον θα μαι από αλλού μάλλον θα πάρω τα βουνά
Λες να ναι καταρράκτες σε χωριά μυστικά
Ή πισινάρες και χλιδή σε ακριβά τουριστικά
Το δεύτερο είναι το προφανές
Τα όργανα της τάξεως ξηλώνουν τις σκηνές
Λες να ναι το τραπέζι του υπουργού με την μεγάλη κοιλιά
Ή το τραπέζι του παππού μου με ντομάτα κι ελιά
Η φύση έχει χώμα, μικρόβια και μπίχλα
Θα φάω φρούτα μόνο άμα βγουν σε γεύση τσίχλα
Ιστορία έχω σεβαστή πανάθεμά με
Ρωμαίος ή Ρωμιός, πώς με λένε; δεν θυμάμαι
Για το θεό μου με έγδαρες μπροστά στον Καίσαρά τους
Μα ο θεός μου έγινε ο επίσημος του κράτους
Και ο λαός για πάρτη σας οικοδομεί ναούς
Και από κει του λες να φάει τους απέναντι λαούς
Σε σπίτια μέσα μπαίνεις και μαζεύεις κλοπιμαία
Παράξενο μαζί την ίδια να χουμε σημαία
Refrain:
Οι χωριανοί μου τριγυρνάνε πονάνε
Μέρες καλύτερες που να ναι, ρωτάνε
Μα οι εμπόροι σου την ξέρα μετράνε
Και για πατρίδα την πουλάνε, φοβάμαι
2ο κουπλέ:
Λες να ναι οι αντάρτες η πατρίδα μου ρε
Ή μήπως οι ιερολοχίτες με τα πράσινα μπερέ
Λες να ναι του στρατού μας τα κομάντο
Μα του στρατού μας τα κομάντο δουλεύουν για το ΝΑΤΟ
Λες να ναι οι πατριώτες μου στους χαλυβουργούς
Ή μέσα στην χρυσή αυγή να τραμπουκίζουν απεργούς
Τα ξέρει ο ταξίαρχος αλλά δεν δίνει μία
Αφού η χρυσή αυγή βοηθάει την αστυνομία
Στην πατρίδα μου με κυνήγανε κάνε κάτι
Τη ψάχνω σα νομάς με μία τσάντα στην πλάτη
Λες να ναι η συντροφιά μου η πηγή του κακού
Ή τα εθνόσημα πάνω στα σκάφη του λιμενικού
Λες να ναι η πατρίδα μου η frontex, η ΓΑΔΑ
Οι αστοί κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τα παιδιά
Όσοι νομοθετούν θα ξέρουν να μας πουν
Δεν είδανε ζωή, απεναντίας τη μισούν
Οι φίλοι μου συχνά αναπνέουν σε χαρτοσακούλα
Στη Ρώμη πια οι δρόμοι τρόμο φέρνουν κι αναγούλα
Η μπόχα από τις φάμπρικες σας διώχνει το θεό
Παράξενο να ανήκουμε στον ίδιο εμείς λαό
Refrain (x2):
Οι χωριανοί μου τριγυρνάνε πονάνε
Μέρες καλύτερες που να ναι, ρωτάνε
Μα οι εμπόροι σου την ξέρα μετράνε
Και για πατρίδα την πουλάνε, φοβάμαι
1o κουπλέ:
Εδώ δεν έχω τόπο, εδώ δεν έχω ελπίδα
Στην μαύρη πόλη τριγυρνώ, ψάχνω πατρίδα
Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά
Μάλλον θα μαι από αλλού μάλλον θα πάρω τα βουνά
Λες να ναι καταρράκτες σε χωριά μυστικά
Ή πισινάρες και χλιδή σε ακριβά τουριστικά
Το δεύτερο είναι το προφανές
Τα όργανα της τάξεως ξηλώνουν τις σκηνές
Λες να ναι το τραπέζι του υπουργού με την μεγάλη κοιλιά
Ή το τραπέζι του παππού μου με ντομάτα κι ελιά
Η φύση έχει χώμα, μικρόβια και μπίχλα
Θα φάω φρούτα μόνο άμα βγουν σε γεύση τσίχλα
Ιστορία έχω σεβαστή πανάθεμά με
Ρωμαίος ή Ρωμιός, πώς με λένε; δεν θυμάμαι
Για το θεό μου με έγδαρες μπροστά στον Καίσαρά τους
Μα ο θεός μου έγινε ο επίσημος του κράτους
Και ο λαός για πάρτη σας οικοδομεί ναούς
Και από κει του λες να φάει τους απέναντι λαούς
Σε σπίτια μέσα μπαίνεις και μαζεύεις κλοπιμαία
Παράξενο μαζί την ίδια να χουμε σημαία
Refrain:
Οι χωριανοί μου τριγυρνάνε πονάνε
Μέρες καλύτερες που να ναι, ρωτάνε
Μα οι εμπόροι σου την ξέρα μετράνε
Και για πατρίδα την πουλάνε, φοβάμαι
2ο κουπλέ:
Λες να ναι οι αντάρτες η πατρίδα μου ρε
Ή μήπως οι ιερολοχίτες με τα πράσινα μπερέ
Λες να ναι του στρατού μας τα κομάντο
Μα του στρατού μας τα κομάντο δουλεύουν για το ΝΑΤΟ
Λες να ναι οι πατριώτες μου στους χαλυβουργούς
Ή μέσα στην χρυσή αυγή να τραμπουκίζουν απεργούς
Τα ξέρει ο ταξίαρχος αλλά δεν δίνει μία
Αφού η χρυσή αυγή βοηθάει την αστυνομία
Στην πατρίδα μου με κυνήγανε κάνε κάτι
Τη ψάχνω σα νομάς με μία τσάντα στην πλάτη
Λες να ναι η συντροφιά μου η πηγή του κακού
Ή τα εθνόσημα πάνω στα σκάφη του λιμενικού
Λες να ναι η πατρίδα μου η frontex, η ΓΑΔΑ
Οι αστοί κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τα παιδιά
Όσοι νομοθετούν θα ξέρουν να μας πουν
Δεν είδανε ζωή, απεναντίας τη μισούν
Οι φίλοι μου συχνά αναπνέουν σε χαρτοσακούλα
Στη Ρώμη πια οι δρόμοι τρόμο φέρνουν κι αναγούλα
Η μπόχα από τις φάμπρικες σας διώχνει το θεό
Παράξενο να ανήκουμε στον ίδιο εμείς λαό
Refrain (x2):
Οι χωριανοί μου τριγυρνάνε πονάνε
Μέρες καλύτερες που να ναι, ρωτάνε
Μα οι εμπόροι σου την ξέρα μετράνε
Και για πατρίδα την πουλάνε, φοβάμαι