Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΓΚΡΙ by Thug Boy 2310 Lyrics
[Verse 1]
Μην νομίζεις ότι όλα αίσια θα είναι
Καθώς γερνάμε κι οι μέρες κατρακυλάνε
Κοιτάει χαμηλά εκεί που ήθελε πάντα να 'ναι
Κι άλλαγη στα μάτια του καθώς μήνες περνάνε
Ψηλά ποτήρια πάνω μα δεν πρέπει να 'μαι Άγιος
Πάνω στην γη πατώ και το όνειρο μου θα 'ναι άρτιο
Δεν ξεφτιλίζομαι στους γύρω είμαι άνθρωπος
Ρουτίνα στην ρουτίνα για ένα κάλυτερο αύριο
Πλέον με χαλαρώνει να μιλάω για τους δρόμους
Μου το είπε ένα κορίτσι στην αυλαία ενώ κοιμόμουν
Βροχή καταραμένη που χτυπάει για το κακό του
Γιατί όλα στην ουσία είναι για το πως θα δείς ανθρώπους
Με πιο μάτι; Για σένα θα 'ναι διαμάντι
Καθώς οι γύρω σου στενεύουν κι είσαι μαύρο χάλι
Η γκόμενα σου φευγάτη και το μυαλό σου αλλάζει
Καθώς πέφτεις στο κρεβάτι
[Chorus]
Ζήτημα λίγο καπνό να βρει για να τ' ανάψει
Να βρει κάποιο ενδιαφέρον όσο η τύχη του τον ψάχνει
Και λίγο κάτι που να του κάνει κεφάλι
Βαρύ κεφάλι η μοίρα του είναι να χαμογελάει {x2}
{Verse 2}
Η νύχτα πάλι βράδυ εξαπλώνεται στο γκρίζο
Και τα κίτρινα της φώτα από μόνα τους ανοίγουν
Μόνα τους θα δύσουν όταν ανατέλλει ο ήλιος
Και να δεις στην τελική δεν θα 'χουν ούτε να μιλήσουν
Ο ήχος των σκυλιών απ'το πιο κάτω στενό
Βροντή στο σύννεφο ακούγεται απότομα κευρανό
Κάποιοι θα φαν' τις ψυχές θα κολλήσουν στον ιστό
Και χαλαρή ζωή κοιτάζοντας το κενό
Καταδικασμένος μες την πόλη του γκρι
Για μαστούρωμενους δρόμους και καλή μουσική
Αφού το ξέρεις και συ φρένα χωρίς λογική
Στο μόνοπατι που βαδίζεις να κρατάς πισινή
Η νύχτα πάλι έχει απλωθεί μέσα στην πόλη του γκρι
Με γκρίζες πολυκατοικίες νοίκι πλειστηριασμοί
Τα παγκάκια μένουν μόνα βραδινή προσευχή
Με τζουριές πίσω στα πάρκα όταν δεν βλέπει κανείς
Ξέρω σ' αρέσει να την βλέπεις με χαμόγελο
Μα πρίν το προσπαθήσεις να σκεφτείς το τι ανώριμο
Έχω κλεισμένα απωθημένα στο ισόγειο
Συναισθήματα πόλλα που απομακρύνονται απ'το γόητρο
Ξέρω σ' αρέσει να την βλέπεις με χαμόγελο
Να θυμάσαι πως η γύρω σου είναι κάτι απόρρητο
Μέσα στην χρονομηχανή ζήσε το όνειρο
Ώσπου θα βρείς απάτη και θα γίνεις ανοιχτόμυαλος
Έξω κολώνες νέκρα πεταμένη στάχτι
Μέσα στο γκρι της πολης περνάει η μέρα σαν κανάλι
Κι οι μπάτσοι ψάχνουν για να βρούν αυτό το κάτι
Που κόκκινιζει μάτια και σε κάνει κεφάλι
Συνήθισμενες μέρες για συνηθισμένη μέρα
Αναπτύχθηκες σωστά μα εσύ δεν πίστεψες σε μένα
Όσο κυλά η ρουτίνα βλέπεις ένα ψέμα
Άνθρωποι μες την τσίτα ψάχνονται να ανοίξουν θέμα
Άνθρωποι γύρω ψάχνονται να ανοίξουν θέμα
Γιατί αντί για δύο γύρισες πίσω το ένα
Χαλιούνται μέσα απ'την αδρένα
Κι η ψεφτιά τους ξέρουμε πως είναι όλα στημένα {x2}
[Chorus]
Ζήτημα λίγο καπνό να βρει για να τ' ανάψει
Να βρει κάποιο ενδιαφέρον όσο η τύχη του τον ψάχνει
Και λίγο κάτι που να του κάνει κεφάλι
Βαρύ κεφάλι η μοίρα του είναι να χαμογελάει {x2}
(είναι να χαμογελάει...)
Μην νομίζεις ότι όλα αίσια θα είναι
Καθώς γερνάμε κι οι μέρες κατρακυλάνε
Κοιτάει χαμηλά εκεί που ήθελε πάντα να 'ναι
Κι άλλαγη στα μάτια του καθώς μήνες περνάνε
Ψηλά ποτήρια πάνω μα δεν πρέπει να 'μαι Άγιος
Πάνω στην γη πατώ και το όνειρο μου θα 'ναι άρτιο
Δεν ξεφτιλίζομαι στους γύρω είμαι άνθρωπος
Ρουτίνα στην ρουτίνα για ένα κάλυτερο αύριο
Πλέον με χαλαρώνει να μιλάω για τους δρόμους
Μου το είπε ένα κορίτσι στην αυλαία ενώ κοιμόμουν
Βροχή καταραμένη που χτυπάει για το κακό του
Γιατί όλα στην ουσία είναι για το πως θα δείς ανθρώπους
Με πιο μάτι; Για σένα θα 'ναι διαμάντι
Καθώς οι γύρω σου στενεύουν κι είσαι μαύρο χάλι
Η γκόμενα σου φευγάτη και το μυαλό σου αλλάζει
Καθώς πέφτεις στο κρεβάτι
[Chorus]
Ζήτημα λίγο καπνό να βρει για να τ' ανάψει
Να βρει κάποιο ενδιαφέρον όσο η τύχη του τον ψάχνει
Και λίγο κάτι που να του κάνει κεφάλι
Βαρύ κεφάλι η μοίρα του είναι να χαμογελάει {x2}
{Verse 2}
Η νύχτα πάλι βράδυ εξαπλώνεται στο γκρίζο
Και τα κίτρινα της φώτα από μόνα τους ανοίγουν
Μόνα τους θα δύσουν όταν ανατέλλει ο ήλιος
Και να δεις στην τελική δεν θα 'χουν ούτε να μιλήσουν
Ο ήχος των σκυλιών απ'το πιο κάτω στενό
Βροντή στο σύννεφο ακούγεται απότομα κευρανό
Κάποιοι θα φαν' τις ψυχές θα κολλήσουν στον ιστό
Και χαλαρή ζωή κοιτάζοντας το κενό
Καταδικασμένος μες την πόλη του γκρι
Για μαστούρωμενους δρόμους και καλή μουσική
Αφού το ξέρεις και συ φρένα χωρίς λογική
Στο μόνοπατι που βαδίζεις να κρατάς πισινή
Η νύχτα πάλι έχει απλωθεί μέσα στην πόλη του γκρι
Με γκρίζες πολυκατοικίες νοίκι πλειστηριασμοί
Τα παγκάκια μένουν μόνα βραδινή προσευχή
Με τζουριές πίσω στα πάρκα όταν δεν βλέπει κανείς
Ξέρω σ' αρέσει να την βλέπεις με χαμόγελο
Μα πρίν το προσπαθήσεις να σκεφτείς το τι ανώριμο
Έχω κλεισμένα απωθημένα στο ισόγειο
Συναισθήματα πόλλα που απομακρύνονται απ'το γόητρο
Ξέρω σ' αρέσει να την βλέπεις με χαμόγελο
Να θυμάσαι πως η γύρω σου είναι κάτι απόρρητο
Μέσα στην χρονομηχανή ζήσε το όνειρο
Ώσπου θα βρείς απάτη και θα γίνεις ανοιχτόμυαλος
Έξω κολώνες νέκρα πεταμένη στάχτι
Μέσα στο γκρι της πολης περνάει η μέρα σαν κανάλι
Κι οι μπάτσοι ψάχνουν για να βρούν αυτό το κάτι
Που κόκκινιζει μάτια και σε κάνει κεφάλι
Συνήθισμενες μέρες για συνηθισμένη μέρα
Αναπτύχθηκες σωστά μα εσύ δεν πίστεψες σε μένα
Όσο κυλά η ρουτίνα βλέπεις ένα ψέμα
Άνθρωποι μες την τσίτα ψάχνονται να ανοίξουν θέμα
Άνθρωποι γύρω ψάχνονται να ανοίξουν θέμα
Γιατί αντί για δύο γύρισες πίσω το ένα
Χαλιούνται μέσα απ'την αδρένα
Κι η ψεφτιά τους ξέρουμε πως είναι όλα στημένα {x2}
[Chorus]
Ζήτημα λίγο καπνό να βρει για να τ' ανάψει
Να βρει κάποιο ενδιαφέρον όσο η τύχη του τον ψάχνει
Και λίγο κάτι που να του κάνει κεφάλι
Βαρύ κεφάλι η μοίρα του είναι να χαμογελάει {x2}
(είναι να χαμογελάει...)