Öyle Boş Ki Hayat by Telaffuz Lyrics
Verse:
Öyle Boş Ki Hayat, rahatça sığabilir anlamsız bi' resim karesine
Yanağımdan öpmüştün ya beni öylesine
Heyecan gelmişti o an nefesime
Her zaman yanımda ol sen. Tekrar kafesime dönme'yim çaresizce
Anlamaz tabi kimse. Ben çekiyorum bu hayatın tatavasını
Kafiyenin değiştiğini anlayabiliyorum artık. Çünkü;
Göz yaşları dolduruyormuş satır arasını
Ulan yine mi canımdan bi' parça gitti. Böyle hayatın satayım anasını
Anlamadım gitti. Yazılmış alnımıza bi' kara yazı
Ben yazı hiç aramıyorum. Benim mevsimim Kasım'da kızım
Burada çaresizce seni bekleyen adama yazık değil mi lan!?
Bunu dinledikten sonra sen de başka sıcak bi' el
Bulabilmek için hemen ara yazı
Bütün dostların bi' an da olur sana hasım
İstersen delir sen de birikintileri içine atıp
İstersen de kurtar kendini sana kazık sokanlardan
Adlarını bi' kenara yazıp...
Sen de benim gibi yan dur. Ama sönme sakın
Ya da küle dönüşüp defol git de
Hayatımda senden yana bi' eser kalmasın
Diliyorum ki
Sırat köprüm gibi olan o ipince dudaklarını benden başkası tatmasın...
Diyeceğim de, bu bana da nasip olmadı
Tüm gece boyunca tek başıma sana bunları söylemek için uğraştım
Ama bana kalırsa bu sözler oldukça anlamsız
Umarım sen ne demek istediğimi anlarsın
Ya da en azından kolumdaki dövmeler gibi kendince bi' anlam katarsın...
Bak şimdi, bi' kararınla hayatım karardı
Sahi! Eskiden ne güzeldi di' mi? Her zaman kararsızdın
Şimdiyse şu hale bak. Verdiğin en net kararla ciğere duman sızdı
Seninle markaja girerse ayağından topu çalar hayat
Hem sana niye kazık sokmasın ki ayağından topu çalan hayat?
Zorlarsan ver-kaç yapan hayat
Zorlanırsa pası bi' kadına atıp kaçar hayat
Ama eninde sonunda golü çakar hayat
Öyle işte
Sen de vurdun ya 90'a
Nası' anlat'im. Yani ne bil'im
Öyle Boş Ki Hayat..
Öyle Boş Ki Hayat, rahatça sığabilir anlamsız bi' resim karesine
Yanağımdan öpmüştün ya beni öylesine
Heyecan gelmişti o an nefesime
Her zaman yanımda ol sen. Tekrar kafesime dönme'yim çaresizce
Anlamaz tabi kimse. Ben çekiyorum bu hayatın tatavasını
Kafiyenin değiştiğini anlayabiliyorum artık. Çünkü;
Göz yaşları dolduruyormuş satır arasını
Ulan yine mi canımdan bi' parça gitti. Böyle hayatın satayım anasını
Anlamadım gitti. Yazılmış alnımıza bi' kara yazı
Ben yazı hiç aramıyorum. Benim mevsimim Kasım'da kızım
Burada çaresizce seni bekleyen adama yazık değil mi lan!?
Bunu dinledikten sonra sen de başka sıcak bi' el
Bulabilmek için hemen ara yazı
Bütün dostların bi' an da olur sana hasım
İstersen delir sen de birikintileri içine atıp
İstersen de kurtar kendini sana kazık sokanlardan
Adlarını bi' kenara yazıp...
Sen de benim gibi yan dur. Ama sönme sakın
Ya da küle dönüşüp defol git de
Hayatımda senden yana bi' eser kalmasın
Diliyorum ki
Sırat köprüm gibi olan o ipince dudaklarını benden başkası tatmasın...
Diyeceğim de, bu bana da nasip olmadı
Tüm gece boyunca tek başıma sana bunları söylemek için uğraştım
Ama bana kalırsa bu sözler oldukça anlamsız
Umarım sen ne demek istediğimi anlarsın
Ya da en azından kolumdaki dövmeler gibi kendince bi' anlam katarsın...
Bak şimdi, bi' kararınla hayatım karardı
Sahi! Eskiden ne güzeldi di' mi? Her zaman kararsızdın
Şimdiyse şu hale bak. Verdiğin en net kararla ciğere duman sızdı
Seninle markaja girerse ayağından topu çalar hayat
Hem sana niye kazık sokmasın ki ayağından topu çalan hayat?
Zorlarsan ver-kaç yapan hayat
Zorlanırsa pası bi' kadına atıp kaçar hayat
Ama eninde sonunda golü çakar hayat
Öyle işte
Sen de vurdun ya 90'a
Nası' anlat'im. Yani ne bil'im
Öyle Boş Ki Hayat..