Stari Oblaci by T-Ghost Lyrics
[Строфа 1 : T-Ghost]
Перо сеќаш ли се порано к`д дувасмо
Некои зелењаци, природњаци у ТВ Куманово
Опуштено рапче, попуштено
Или рокамо на инструменталче што е пуштено
Што га правеше ја дома наварен
Не памту д`н порано да не беше ударен
Растоварен од разни срања и проблеми
Пред зграду немаше толко кругови големи
Немаше толко тија што дувасва
До човека, два некој дим да повлечесва
Да, а с`га што се вика дував од пелене
Да не извадиш џок, соберев се како хиене
Повољни цене, а с`г надувани
Сакав да правив куќе наши европски дилери
Килери, мобилаши т'г не постоесва
Варесмо искулирано, Амстердам работа
Да, немаше кој претрес да ти врши
А с'г дојдев, на сред дување филм ти га скрши
Заврши се к`д учесмо сви на час
Ми у парк опуштени с`с некој добар грас
Или на час на професори се смеемо
Или у маалу на некоју прсканицу блеемо
Стониркамо, благце, сокче к`д имасмо, зимасмо
С`г се дрогирав с`с гану, а ми т`г уживасмо
[Строфа 2 : Миљуш]
Брат знаеш с`с тему увек да ме потсетиш
За овој што ќе ти га кажу знам ќе се сетиш
Ќе улетиш у стар филм одма моментално
К'д дремесмо на прозор позади у студио стално
Генијално дуваш соба да не смрди
Дека смо пушиле никој не може да утврди
А она смрди, издиза. Малко е, не ни стиза
Туј годину пушесмо ѓубре зашто беше криза
А криза за бит и риму никако не не фаќа
Поента ни е наша музика поруку да праќа
С'га ми се враќа од слубе флешбек
Т`г смрдеше наша маала повише од средорек
Белег да оставимо у рап беше само с`н
Пишуесмо текстови и не дувасмо никад преко д`н
У око трн бесмо на емсија локлаци
Не може никој с`с надувани двоица генијалци
А с`г палци покажуев за наши ремек дела
К`д зборесмо за рап од нас избега мала цела
Књига дебела с`с наслов „Облаци Стари“
Увек смо знале културно треба да се вари
А коментари се ширив, увек небитни, разни
Битно су пуни плуќа, па лирички се празни
Д`нови пролазни су кд гана те прати
Кажамо како е било, па кој како ќе сфати
Перо сеќаш ли се порано к`д дувасмо
Некои зелењаци, природњаци у ТВ Куманово
Опуштено рапче, попуштено
Или рокамо на инструменталче што е пуштено
Што га правеше ја дома наварен
Не памту д`н порано да не беше ударен
Растоварен од разни срања и проблеми
Пред зграду немаше толко кругови големи
Немаше толко тија што дувасва
До човека, два некој дим да повлечесва
Да, а с`га што се вика дував од пелене
Да не извадиш џок, соберев се како хиене
Повољни цене, а с`г надувани
Сакав да правив куќе наши европски дилери
Килери, мобилаши т'г не постоесва
Варесмо искулирано, Амстердам работа
Да, немаше кој претрес да ти врши
А с'г дојдев, на сред дување филм ти га скрши
Заврши се к`д учесмо сви на час
Ми у парк опуштени с`с некој добар грас
Или на час на професори се смеемо
Или у маалу на некоју прсканицу блеемо
Стониркамо, благце, сокче к`д имасмо, зимасмо
С`г се дрогирав с`с гану, а ми т`г уживасмо
[Строфа 2 : Миљуш]
Брат знаеш с`с тему увек да ме потсетиш
За овој што ќе ти га кажу знам ќе се сетиш
Ќе улетиш у стар филм одма моментално
К'д дремесмо на прозор позади у студио стално
Генијално дуваш соба да не смрди
Дека смо пушиле никој не може да утврди
А она смрди, издиза. Малко е, не ни стиза
Туј годину пушесмо ѓубре зашто беше криза
А криза за бит и риму никако не не фаќа
Поента ни е наша музика поруку да праќа
С'га ми се враќа од слубе флешбек
Т`г смрдеше наша маала повише од средорек
Белег да оставимо у рап беше само с`н
Пишуесмо текстови и не дувасмо никад преко д`н
У око трн бесмо на емсија локлаци
Не може никој с`с надувани двоица генијалци
А с`г палци покажуев за наши ремек дела
К`д зборесмо за рап од нас избега мала цела
Књига дебела с`с наслов „Облаци Стари“
Увек смо знале културно треба да се вари
А коментари се ширив, увек небитни, разни
Битно су пуни плуќа, па лирички се празни
Д`нови пролазни су кд гана те прати
Кажамо како е било, па кој како ќе сфати