0kJ by Skretch Lyrics
[Intro: Skretch]
Zero kilodżuli...
[Verse 1: Skretch]
Trzeci dzień telefon milczy, ja w zgiełku ciszy bawię się muzyką
Apetyt mam wilczy. Kilodżuli już nie liczy się, bo tego ciepła nie ma już ze mną
Czas leci przez palce. Kalendarz: Kartka po kartce dopóki nie zatnę się
Każdy poranek powtarzam jak mantrę. Leżę na brzegu łóżka, stare mosty palę
Patrzę na zegarek i ta niemoc znów ogarnia mnie. Nawet przez sen. Wyrok ten zapadł
Miałem być z kimś innym, a pozostał mi już tylko gniew. Ewentualnie agonia, apatia
Liczba śladów na psychice, same pręgi, które sam sobie stworzyłem myślą
Tak łatwo jak się pojawiły to nie znikną. Pamięć rejestruje przeszłość
Czas weryfikuje wszystko: relacje, stosunek, chęci i bliskość
Ognisko, które dziś jest tylko niż plazmą, wczoraj było chemią pokazującą jedność
Rozgrzany do czerwoności, pragnę zażyłości, a marznę w cieniu rzucanym przez księżyc
Chłód przeszywa kości. Niby dorośli, nie chcemy wartości tylko beztroski i nędzy
Aż plącze się język. Wypowiadam myśli trzeźwych, chociaż w stanie jestem trzecim – gazowym
Umysł mam lotny, by poszukać odpowiedzi. W jakim celu żyje człowiek?
To coś więcej niż ruch materii we wszechświecie. Zamiećmy to butem z przytupem
Celem ładu na tym świecie jest krążenie wokół mianownika, którym jest „Uczucie”
[Bridge: Skretch]
Zero kilodżuli...
Byłem... Jestem... I niezmiennie będę tu... Jeszcze...
[Verse 2: Skretch]
Piję mrożoną kawę, kiedy serce jest kamień, a pomimo kropel deszczu sam na ławce pozostaję
Kiedyś było raźniej milczeć razem. Milczenie to diament, który nieobecnością zmieniliście w zwykłą skałę
Piję zdrowie tych, których nie ma tu ze mną. Piję zdrowie tych, którzy mieli być ze mną
Piję zdrowie mojej Hidden oraz typów, którzy są daleko, a moje dzisiaj to dla nich już przeszłość
Czas mierzę inaczej, no bo czasy się zmieniły. Słonecznik nie smakuje już tak samo
Odkąd całą paczkę męczę z przekleństwem, a kiedyś go kosztowaliśmy z szacunkiem całą paczką
Zero, pięć, zero, pięć, jeden, pięć. To coś więcej niż symbol jest
Taki gest. Taki tekst. Wzbogacił we wspomnienia mnie bardziej niż cash
Tracę to wszystko. THC jest mglistą barierą. Widzisz to widmo?
Kiedyś bardzo blisko, dzisiaj każdy ze swoją karierą pamięć do twarzy ma nikłą
Przypadkowe spotkania, powierzchowne rozmowy, a szorstka tekstura
Niby mówisz, że chcesz, że już robisz, a tu dzień za dniem czas skutecznie Cię ode mnie odsuwa
Nie jestem święty, a mogę go poświęcić. Dlaczego twierdzisz, że Tobie się nie uda?
Kalkulujesz wady i zalety; wartości i śmieci. A ja tu mówię o uczuciach
Miałeś pewność. Obiecałem obecność, nawet gdy żyje daje w kość
Poprawę uczyń prędko. Teorię wciel w praktykę. Póki co trzymasz się mnie jedną ręką. Więc trzymaj się…
Zero kilodżuli...
[Verse 1: Skretch]
Trzeci dzień telefon milczy, ja w zgiełku ciszy bawię się muzyką
Apetyt mam wilczy. Kilodżuli już nie liczy się, bo tego ciepła nie ma już ze mną
Czas leci przez palce. Kalendarz: Kartka po kartce dopóki nie zatnę się
Każdy poranek powtarzam jak mantrę. Leżę na brzegu łóżka, stare mosty palę
Patrzę na zegarek i ta niemoc znów ogarnia mnie. Nawet przez sen. Wyrok ten zapadł
Miałem być z kimś innym, a pozostał mi już tylko gniew. Ewentualnie agonia, apatia
Liczba śladów na psychice, same pręgi, które sam sobie stworzyłem myślą
Tak łatwo jak się pojawiły to nie znikną. Pamięć rejestruje przeszłość
Czas weryfikuje wszystko: relacje, stosunek, chęci i bliskość
Ognisko, które dziś jest tylko niż plazmą, wczoraj było chemią pokazującą jedność
Rozgrzany do czerwoności, pragnę zażyłości, a marznę w cieniu rzucanym przez księżyc
Chłód przeszywa kości. Niby dorośli, nie chcemy wartości tylko beztroski i nędzy
Aż plącze się język. Wypowiadam myśli trzeźwych, chociaż w stanie jestem trzecim – gazowym
Umysł mam lotny, by poszukać odpowiedzi. W jakim celu żyje człowiek?
To coś więcej niż ruch materii we wszechświecie. Zamiećmy to butem z przytupem
Celem ładu na tym świecie jest krążenie wokół mianownika, którym jest „Uczucie”
[Bridge: Skretch]
Zero kilodżuli...
Byłem... Jestem... I niezmiennie będę tu... Jeszcze...
[Verse 2: Skretch]
Piję mrożoną kawę, kiedy serce jest kamień, a pomimo kropel deszczu sam na ławce pozostaję
Kiedyś było raźniej milczeć razem. Milczenie to diament, który nieobecnością zmieniliście w zwykłą skałę
Piję zdrowie tych, których nie ma tu ze mną. Piję zdrowie tych, którzy mieli być ze mną
Piję zdrowie mojej Hidden oraz typów, którzy są daleko, a moje dzisiaj to dla nich już przeszłość
Czas mierzę inaczej, no bo czasy się zmieniły. Słonecznik nie smakuje już tak samo
Odkąd całą paczkę męczę z przekleństwem, a kiedyś go kosztowaliśmy z szacunkiem całą paczką
Zero, pięć, zero, pięć, jeden, pięć. To coś więcej niż symbol jest
Taki gest. Taki tekst. Wzbogacił we wspomnienia mnie bardziej niż cash
Tracę to wszystko. THC jest mglistą barierą. Widzisz to widmo?
Kiedyś bardzo blisko, dzisiaj każdy ze swoją karierą pamięć do twarzy ma nikłą
Przypadkowe spotkania, powierzchowne rozmowy, a szorstka tekstura
Niby mówisz, że chcesz, że już robisz, a tu dzień za dniem czas skutecznie Cię ode mnie odsuwa
Nie jestem święty, a mogę go poświęcić. Dlaczego twierdzisz, że Tobie się nie uda?
Kalkulujesz wady i zalety; wartości i śmieci. A ja tu mówię o uczuciach
Miałeś pewność. Obiecałem obecność, nawet gdy żyje daje w kość
Poprawę uczyń prędko. Teorię wciel w praktykę. Póki co trzymasz się mnie jedną ręką. Więc trzymaj się…