Κήπος του Επίκουρου Kipos Tou Epikourou by ROCKLEE (GRC) Lyrics
[Verse 1]
Νιώθω τη γη κάτω από τα πόδια μου νωθρή
Για κάθε πράξη μου παλιά διαδίδονται κυματισμοί ακόμα
Το σώμα δίνει στο χώμα γύρω ζωή το χώμα
Δίνει στο μέλλον σε σώμα πάλι πνοή και τώρα
Έχω ακόμα μια ελπίδα πως θα ζήσω πάντα, για πάντα
Δε βρίσκω αποδείξεις θνητότητας
Θάνατος τέλος της ύπαρξης κι ότι φέρεις
Μα αφού δε πέθανες ακόμα πως το ξέρεις;
Στα χίλια μίλια , χτυπάω το χελιδόνι , χείλος μιλά , περάσαμε ως εδώ τα χίλια μύρια
Μα θα κανα ως εδώ πάλι χίλια ταξίδια
Το γιορτάζουμε , να παίζουν στα αυτιά σου χίλια ταξίμια
Κι άμα βρεθείς στο δάσος μου μη φύγεις βιαστικά
Θα έχεις την ευκαιρία να δεις όσα για μας φαντάστηκα
Μες το genjutsu μου είσαι , μη προσπαθείς άδικα
Ο κύκλος της ζωής και τα νερά κυλάν ατάραχα
[Chorus]
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
[Verse 2]
Eλευθερώνω τα φαντάσματα που είχα κλειστά στη γυάλα τόσα χρόνια
Για να απαγγείνουν άσματα στα χιόνια
Στο νου μου τραύματα που έχασα τόσα πράγματα
Γλίστρησαν από το χέρι μου και φύγαν σαν μπαλόνια
Είμαι στη δίοδο και γράφω τον επίλογο
Μιλώντας για το θάνατο μαζί με τον Επίκουρο
Και πίνοντας οίνο και τσίπουρο, του λέω ‘θέλω να λείπω όταν
Θα έρθει μου λέει ‘αυτό είναι σίγουρο’
Στους ίδιους δρόμους που έμπλεκα σε φασαρίες
Τώρα βλέπω το είδωλο μου στις σπασμένες τζαμαρίες
Και μοιάζει γνώριμο, θυμάμαι μέρες κρύες
Με το φούτερ στα σκαλιά να εξασκούμαι στις αϋπνίες
Πίσω στο σήμερα , τα βράδια μου είναι εφήμερα
Είπα πως πάλι δε θα πιω και το κανα πάλι, ανήμερα
Οι απόψεις μου μάλλον διπολικές σαν χείμερα
Είσαι στους κήπους μου ,τα ζώα δεν είναι ημέρα
[Chorus]
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
Νιώθω τη γη κάτω από τα πόδια μου νωθρή
Για κάθε πράξη μου παλιά διαδίδονται κυματισμοί ακόμα
Το σώμα δίνει στο χώμα γύρω ζωή το χώμα
Δίνει στο μέλλον σε σώμα πάλι πνοή και τώρα
Έχω ακόμα μια ελπίδα πως θα ζήσω πάντα, για πάντα
Δε βρίσκω αποδείξεις θνητότητας
Θάνατος τέλος της ύπαρξης κι ότι φέρεις
Μα αφού δε πέθανες ακόμα πως το ξέρεις;
Στα χίλια μίλια , χτυπάω το χελιδόνι , χείλος μιλά , περάσαμε ως εδώ τα χίλια μύρια
Μα θα κανα ως εδώ πάλι χίλια ταξίδια
Το γιορτάζουμε , να παίζουν στα αυτιά σου χίλια ταξίμια
Κι άμα βρεθείς στο δάσος μου μη φύγεις βιαστικά
Θα έχεις την ευκαιρία να δεις όσα για μας φαντάστηκα
Μες το genjutsu μου είσαι , μη προσπαθείς άδικα
Ο κύκλος της ζωής και τα νερά κυλάν ατάραχα
[Chorus]
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
[Verse 2]
Eλευθερώνω τα φαντάσματα που είχα κλειστά στη γυάλα τόσα χρόνια
Για να απαγγείνουν άσματα στα χιόνια
Στο νου μου τραύματα που έχασα τόσα πράγματα
Γλίστρησαν από το χέρι μου και φύγαν σαν μπαλόνια
Είμαι στη δίοδο και γράφω τον επίλογο
Μιλώντας για το θάνατο μαζί με τον Επίκουρο
Και πίνοντας οίνο και τσίπουρο, του λέω ‘θέλω να λείπω όταν
Θα έρθει μου λέει ‘αυτό είναι σίγουρο’
Στους ίδιους δρόμους που έμπλεκα σε φασαρίες
Τώρα βλέπω το είδωλο μου στις σπασμένες τζαμαρίες
Και μοιάζει γνώριμο, θυμάμαι μέρες κρύες
Με το φούτερ στα σκαλιά να εξασκούμαι στις αϋπνίες
Πίσω στο σήμερα , τα βράδια μου είναι εφήμερα
Είπα πως πάλι δε θα πιω και το κανα πάλι, ανήμερα
Οι απόψεις μου μάλλον διπολικές σαν χείμερα
Είσαι στους κήπους μου ,τα ζώα δεν είναι ημέρα
[Chorus]
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου
Χάνεις τους στόχους σου στο φόβου του επίφοβου
Ο θάνατος πλανάται μες το κήπο του Επίκουρου
Άσε τα ιερά κείμενα δες εκεί Γκουρού
Νικήσαμε το θάνατο στο κήπο του Επίκουρου