Hayata Çırpınan Kanatlar ft Memduh Yılmaz by NihatIsmail Lyrics
[Nakarat - Memduh Yılmaz] 00:00 - 00:23
Yürürüm Soğuk Havam
İçimde Bir Hüzün
Titrerken Kalbim
Akıyor Gözlerinden
Kaç Kurtar Kendini
Kanatlarını Çırp Nazikçe
Yüksel Topraktan
Yüksel Mezarından
[I verse - NihatIsmail] 00:24 - 1:21
Hayat Bile Ağlıyordu Dört Baremin Boynunda
Hepimiz Mahkumuz Karanlık sistemin Koynunda
Serbest Kalmak İstiyorsan Benim Gibi Bu durumdan
Kanat Çırpmalısın Her Ayık Gibi Özgürlüğün Uğrunda
Hayat Bize Koklatmadı Gül altında Yaprak
Dikenleri acıtır ama katlandık hala
Yıldı Artık Yaşamdan Vazgeçti Çekti gitti
Ömürleri Sonlanarak Nefesleri Kalmaz
Davet Eder Trajedik bir Dansa Yaşam Kalkma
Hayat dan Sürpriz Bekleyerek amele gibi Kalma
Dramatik sayfanı yayma Düşün sen abırla
Kimsenin sana acımasına gidip nöbet tutma
Boş Dünyadan Vazgеçmediysek Sırf Düşlerimiz içindir
Hayalinе Koş Basit işler her zaman geçicidir
Gelecek Kaygısıyla hangi Gencin Güneşi Başına kararmadı
Az Yaşta Hevesleri küstü hayata bunun nedeni bizizdir
Kaderdi Sandığın Rüyalar asla Bilemezdik
Unutma Kaderi yazıyor öz be öz kalemimiz
Hakikat vurur suçsuz kalbinden de
Islak Gözlere sürülmek istemezdi o kuru elleriniz
[Nakarat - Memduh Yılmaz] 1:21 - 1:44
Yürürüm Soğuk Havam
İçimde Bir Hüzün
Titrerken Kalbim
Akıyor Gözlerinden
Kaç Kurtar Kendini
Kanatlarını Çırp Nazikçe
Yüksel Topraktan
Yüksel Mezarından
[II verse - NihatIsmail] 1:45 - 2:42
Çıkardılar Ölümü onlar Kimsesiz Haram Yaşamak inadıyla
Doğruları duymamak için haklı melekleri öldürür silahıyla
Keyiflerini bozmasınlar diye yaşarlar tahta Aklıyla
Kasmasın Ecel gelince Nevrilerini Anlıyla
Yapmağa Yürek Olsun Bari Olmayan Basit Arzularına
Hep mi Muhtaç Kalacaksın Kalan Sahte Dostlarına
Hava atıcam diye İnandın Kendi Yalanlarına ve Takanlarına
Yalanlar yüzünden Kalanlar Ailen Oldu tek Arkalarında
Anca Zayıf Görünce Güya Güç Geliyor Dengesiz Kollarına
Güçlü Gördüğü Zaman Dönüyor içi boş Kabuklarına
Heyacanlandığı ortamda ezildiği zaman Mağdurcasına
Adaletin tuzu basılıyor tekrar Akan Yaralarına
Eğitim, Sistem hiç değil hayallerinde yok beyinleri bomboş
Tanrımın Size Verdiği yetenekleri aramadan Konuşuyonuz boş -boş
Depresyona Girip ağlayıp ortamdan oluyorsunuz toz – toz
Ama Bakarsan Limitsiz midelerine işte görüyorsunuz tok - tok
İnsan denilen Robotlar Tanrım tarafından imtahan mı?
Robot gibi Toplumlar Bize Hayatı öğretirler kendini insan sanıp
Ellerinde Telefon Ömrü ararlar Kendi Beyin malzemesinden
Yapılmış Sistemin klonları olduğunu bilemezler Deccala kanıp
[Nakarat - Memduh Yılmaz] 2:42 - 3:06
Yürürüm Soğuk Havam
İçimde Bir Hüzün
Titrerken Kalbim
Akıyor Gözlerinden
Kaç Kurtar Kendini
Kanatlarını Çırp Nazikçe
Yüksel Topraktan
Yüksel Mezarından
Yürürüm Soğuk Havam
İçimde Bir Hüzün
Titrerken Kalbim
Akıyor Gözlerinden
Kaç Kurtar Kendini
Kanatlarını Çırp Nazikçe
Yüksel Topraktan
Yüksel Mezarından
[I verse - NihatIsmail] 00:24 - 1:21
Hayat Bile Ağlıyordu Dört Baremin Boynunda
Hepimiz Mahkumuz Karanlık sistemin Koynunda
Serbest Kalmak İstiyorsan Benim Gibi Bu durumdan
Kanat Çırpmalısın Her Ayık Gibi Özgürlüğün Uğrunda
Hayat Bize Koklatmadı Gül altında Yaprak
Dikenleri acıtır ama katlandık hala
Yıldı Artık Yaşamdan Vazgeçti Çekti gitti
Ömürleri Sonlanarak Nefesleri Kalmaz
Davet Eder Trajedik bir Dansa Yaşam Kalkma
Hayat dan Sürpriz Bekleyerek amele gibi Kalma
Dramatik sayfanı yayma Düşün sen abırla
Kimsenin sana acımasına gidip nöbet tutma
Boş Dünyadan Vazgеçmediysek Sırf Düşlerimiz içindir
Hayalinе Koş Basit işler her zaman geçicidir
Gelecek Kaygısıyla hangi Gencin Güneşi Başına kararmadı
Az Yaşta Hevesleri küstü hayata bunun nedeni bizizdir
Kaderdi Sandığın Rüyalar asla Bilemezdik
Unutma Kaderi yazıyor öz be öz kalemimiz
Hakikat vurur suçsuz kalbinden de
Islak Gözlere sürülmek istemezdi o kuru elleriniz
[Nakarat - Memduh Yılmaz] 1:21 - 1:44
Yürürüm Soğuk Havam
İçimde Bir Hüzün
Titrerken Kalbim
Akıyor Gözlerinden
Kaç Kurtar Kendini
Kanatlarını Çırp Nazikçe
Yüksel Topraktan
Yüksel Mezarından
[II verse - NihatIsmail] 1:45 - 2:42
Çıkardılar Ölümü onlar Kimsesiz Haram Yaşamak inadıyla
Doğruları duymamak için haklı melekleri öldürür silahıyla
Keyiflerini bozmasınlar diye yaşarlar tahta Aklıyla
Kasmasın Ecel gelince Nevrilerini Anlıyla
Yapmağa Yürek Olsun Bari Olmayan Basit Arzularına
Hep mi Muhtaç Kalacaksın Kalan Sahte Dostlarına
Hava atıcam diye İnandın Kendi Yalanlarına ve Takanlarına
Yalanlar yüzünden Kalanlar Ailen Oldu tek Arkalarında
Anca Zayıf Görünce Güya Güç Geliyor Dengesiz Kollarına
Güçlü Gördüğü Zaman Dönüyor içi boş Kabuklarına
Heyacanlandığı ortamda ezildiği zaman Mağdurcasına
Adaletin tuzu basılıyor tekrar Akan Yaralarına
Eğitim, Sistem hiç değil hayallerinde yok beyinleri bomboş
Tanrımın Size Verdiği yetenekleri aramadan Konuşuyonuz boş -boş
Depresyona Girip ağlayıp ortamdan oluyorsunuz toz – toz
Ama Bakarsan Limitsiz midelerine işte görüyorsunuz tok - tok
İnsan denilen Robotlar Tanrım tarafından imtahan mı?
Robot gibi Toplumlar Bize Hayatı öğretirler kendini insan sanıp
Ellerinde Telefon Ömrü ararlar Kendi Beyin malzemesinden
Yapılmış Sistemin klonları olduğunu bilemezler Deccala kanıp
[Nakarat - Memduh Yılmaz] 2:42 - 3:06
Yürürüm Soğuk Havam
İçimde Bir Hüzün
Titrerken Kalbim
Akıyor Gözlerinden
Kaç Kurtar Kendini
Kanatlarını Çırp Nazikçe
Yüksel Topraktan
Yüksel Mezarından