Ἀρχαία ψυχή Ancient Spirit by Melan Selas Lyrics
White roses, bright, serene, so kind
Flourish and thrive, conquer the Sky
The Sun is rising, a new day arrives
And in the Air our spirits waltz
Pray to the Gods for mist is approaching
Drowning the summit, haze is growing
The wail of horns, unearthly vibration
Echoes at the Woods call for initiation
Our quest has begun under the clouded, morning dome
For Truth and for Justice, Thy imperishable Kingdom
Vast lands to hold our songs, all Might and Glory
Tree tall beneath the ground, to guard all Knowledge
A journey through dark Mountains, long Rivers, dim paths
To find the deepest essence, the first~born blood
The wail of horns, unearthly vibration
Echoes at the Woods call for initiation
Up to where the Sky is clear
Where the Trees bow with no fear
Up to where the Wind is freezing
Textures old, blows free, tastes cleansing
Where She wanders soaked in grief
Astral Beauty, incense to breathe
Ἀνήσυχο πνεῦμα - Ἄστρων νεῦμα
Γλαυκή ἡ μορφή αὐτοῦ - Ἁγνόν τό σήμα αὐτοῦ
Ἀπόκοσμη κραυγή - Τῶν ἀνθρώπων τά αἴσχη
Ἀρχαία Ψυχή - Εἰς τοῦ ὀνείρου τήν τέρψιν
Rise for white Winds and crystalline Clouds
Praise in hymn of that light in dark Woods
Drown in cold and free your soul
Under the Moon
March for bluish ancient flame in our hearts
Through bright Stars we bow, kiss the ground
Hear the call of blood~red in the Night
Touching the Sky
Ἡλίου μομφή - Αἰθέρος πνοή
Ἀνέμων μανία - Σκότους μαγεία
Πρωτόγονη σύνθεσις - Ἁρμονική
Ὑπέρκοσμος Νύμφη - Ἡ Ἀρχαία Ψυχή
Ἀπόκρυφη αἴγλη - Ἀδίκως θαμμένη
Ἀνείπωτα ἔτη - Τή Δύσιν πλασμένη
Ἀπόκοσμα ὄρη - Κρυστάλλων ἕλη
Ἄλση πυκνά, ζῶντα, ψυχρά
Ἄργυρος! Μίαν Ἄνοιξι χλωμή, ὠχρά
Φύσεως ἅπαντα - ἱερά
Ἀστέρες ὑπέρλαμπροι στέρξατε - Πελιδνά
Κυανόχροα ὕδατα, Ποταμοί - Θεοί
Πελάγη ἀπέραντα - Ἀνοίξατε Οὐρανοί
Ἐλευθερώσαντες τήν Ἀρχαία Ψυχή
Ἀστέρες ὑπέρλαμπροι στέρξατε - Πελιδνά
Κυανόχροα ὕδατα, Ποταμοί - Θεοί
Πελάγη ἀπέραντα - Ἀνοίξατε Οὐρανοί
Ἑβδόμη πύλη - Ἐκ μηδενισμοῦ ἡ Ἀρχή
Ἀνήσυχο πνεῦμα - Ἄστρων νεῦμα
Γλαυκή ἡ μορφή αὐτοῦ - Ἁγνόν τό σήμα αὐτοῦ
Ἀπόκοσμη κραυγή - Τῶν ἀνθρώπων τά αἴσχη
Ἀρχαία Ψυχή - Εἰς τοῦ ὀνείρου τήν τέρψιν
Flourish and thrive, conquer the Sky
The Sun is rising, a new day arrives
And in the Air our spirits waltz
Pray to the Gods for mist is approaching
Drowning the summit, haze is growing
The wail of horns, unearthly vibration
Echoes at the Woods call for initiation
Our quest has begun under the clouded, morning dome
For Truth and for Justice, Thy imperishable Kingdom
Vast lands to hold our songs, all Might and Glory
Tree tall beneath the ground, to guard all Knowledge
A journey through dark Mountains, long Rivers, dim paths
To find the deepest essence, the first~born blood
The wail of horns, unearthly vibration
Echoes at the Woods call for initiation
Up to where the Sky is clear
Where the Trees bow with no fear
Up to where the Wind is freezing
Textures old, blows free, tastes cleansing
Where She wanders soaked in grief
Astral Beauty, incense to breathe
Ἀνήσυχο πνεῦμα - Ἄστρων νεῦμα
Γλαυκή ἡ μορφή αὐτοῦ - Ἁγνόν τό σήμα αὐτοῦ
Ἀπόκοσμη κραυγή - Τῶν ἀνθρώπων τά αἴσχη
Ἀρχαία Ψυχή - Εἰς τοῦ ὀνείρου τήν τέρψιν
Rise for white Winds and crystalline Clouds
Praise in hymn of that light in dark Woods
Drown in cold and free your soul
Under the Moon
March for bluish ancient flame in our hearts
Through bright Stars we bow, kiss the ground
Hear the call of blood~red in the Night
Touching the Sky
Ἡλίου μομφή - Αἰθέρος πνοή
Ἀνέμων μανία - Σκότους μαγεία
Πρωτόγονη σύνθεσις - Ἁρμονική
Ὑπέρκοσμος Νύμφη - Ἡ Ἀρχαία Ψυχή
Ἀπόκρυφη αἴγλη - Ἀδίκως θαμμένη
Ἀνείπωτα ἔτη - Τή Δύσιν πλασμένη
Ἀπόκοσμα ὄρη - Κρυστάλλων ἕλη
Ἄλση πυκνά, ζῶντα, ψυχρά
Ἄργυρος! Μίαν Ἄνοιξι χλωμή, ὠχρά
Φύσεως ἅπαντα - ἱερά
Ἀστέρες ὑπέρλαμπροι στέρξατε - Πελιδνά
Κυανόχροα ὕδατα, Ποταμοί - Θεοί
Πελάγη ἀπέραντα - Ἀνοίξατε Οὐρανοί
Ἐλευθερώσαντες τήν Ἀρχαία Ψυχή
Ἀστέρες ὑπέρλαμπροι στέρξατε - Πελιδνά
Κυανόχροα ὕδατα, Ποταμοί - Θεοί
Πελάγη ἀπέραντα - Ἀνοίξατε Οὐρανοί
Ἑβδόμη πύλη - Ἐκ μηδενισμοῦ ἡ Ἀρχή
Ἀνήσυχο πνεῦμα - Ἄστρων νεῦμα
Γλαυκή ἡ μορφή αὐτοῦ - Ἁγνόν τό σήμα αὐτοῦ
Ἀπόκοσμη κραυγή - Τῶν ἀνθρώπων τά αἴσχη
Ἀρχαία Ψυχή - Εἰς τοῦ ὀνείρου τήν τέρψιν