Yaşamak Sus by Kiliseler ve Liseler Lyrics

Hiç kimseler aramasın bulmasın sormasın beni bu vakitten sonra
Neslim tükendi ve ben hala heykihey diyerekten çok gizli bir yalnızlığın peşindeyim Ve onun dehşetli katlanılmazlığında kendime güç bela yer ettim, ayrılmam oradan
Orada çoktan zehir zemberek zamklandı çiğ etim
Mekândan izafetim zamandan habersiz
O yüzden ziyadesiyle umurumda değil davet ettiğiniz o eşsiz cafcaflı dünya ziyafeti
Zaten kıyafetim uygun, sesim kabul, nutkum ve düşüm hazır değil henüz
İsterseniz yutkunup üzülürüz yapmacıktan tabi, işte üzgünüz
Tabi ki elinizdeki çatala ve bıçağa
İnkâr idrak ikrar ikram: pas ve sağanak
Ama yine de;
Vay ki bir sağsak ihanetin gizlice tesir ettiği şu zavallı çağa
Aş sundukça artan şişen azan doymaz açlığa
Ve
Her ikisine birden kombinelenip yakıştırılmış çıplaklığa
Tahammülüm yetmez, yer etmez bunlar mabadıma

Tabii ki bir bildiğim var
Korkup kaçar mıydı Pollyanna’lar öyle olmasa
Öyle olmasa bu kaçışın peydah ettiği cılız rüzgarla söner miydi hiç
Bin yıldır yanıp duran mum
Karanlıklar umum, yine de boşa harcanmadı soluğum
Üf, dedim, delinmiş dağlara gerdiğim derime, üf, üf, üf… be…
Ve dünya devinip dönerek ay hizaya gelene dek üfleyip durdum
Yani, avucumda duran tuz, öyle durmasın diye kabuğunu soydum yaramın
İş bu ya;
Bütün aydınlık iyi ve güzel olan bize mahsus parya
Karanlık ve ona eş sünepe bir ışık düştü payımızaysa
Kabul etmiyorum, demek haddimize mi?
Bütün denilen o şey; şehvet, haset, nispet ve böylece birkaç et’ler sınıfı değil de nedir
Güvenmek göğermenin öncesi iyi de kimin iyisi iyi bu iyi
Nerede orası
Bunu bilse tüm suskun seyyahlar duracaklardı
Durup öyle susacaklardı
Ve ben de dünya kaçıncı yüzyılındaysa işte o yaşta
Genç bir şair olabilmek için belki şöyle diyecektim:
“Onlar sustular
Kıyas hiçe sayar değeri çünkü, kısas eşitliği sağlar.“
Hadi sağlayalım:
Kurtar beni ey ölüm şu gömülü olduğum ömürden