Susmak by Kiliseler ve Liseler Lyrics
Yarım kalmış şarkı, düş, kitap, sarı, gece, acı, heves, kavga ve direnç
Bütün bunların arasında bir ben ve gönül denen şu elem yurdu
Dönmekte dünya, dönmekte dünya üzerinde çirkin şeyler:
Apoletler meselâ, para, haber ve smokinler
Ve patavatsız sarhoş müthiş ruhsuz et yığını
Neyse ne, der içimden bir şerh elbet bu da bir şey
Meselâ yalnız kalmak için kâfi, diş biletecek kadar taciz
Ses etmeğe değer ama "Nasıl?" sorusuna arayış
Vay bu kanayış bu içli yakarış bu kara kış ortasında
Neye yarayacağını bilmeden
Adımlarımdan daha tez, çok daha tez dağlara varmış
Anadan üryan bir haykırış koparmışım
Sonrası çığ
Sonra çığ
Son: çığ
Susmak - İki el ve bütün gözlerimle susmak
Susmak - Bir yemini yerini getirircesine susmak
Susmak - Bir cenaze evinin ağırlığı ile susmak
Susmak - Suçlanan bir masumun onuruyla susmak
Susmak - Bir yoksul babanın keder ve acziyetiyle
Susmak - Bir yetimin yuttuğu ağlayışıyla
Susmak - O büyük çağrı gayrı işitilinceye
Susmak - Gerçeği sezip ona ulaşıncaya dek susmak
Susmak - Belki de susan olmadığı için susmak
Susmak - Anlayan biri belki çıkar diyerek susmak
Susmak - Hem artık ne beklenebilir ki cümle laftan
Susmak - En iyi ihtimâl, en soğuk intikam
Susmak - Güle dair bir neden yok nasıl olsun
Susmak - Gül açar çünkü açar niyesi niye
Susmak - İşkencede işkenceciye susmak
Susmak - Giden dönüp bakmasın diye susmak
Susmak - Konuşuyorsan koşmuyorsun demektir
Susmak - Kime ne etti ki bana ne etsin
Susmak - Tövbeyi tazelemektir, emektir
Susmak - Daha gelmedi mi bana gelen üşüme sana
Susmak - Hak edilen bir şey değilse ya nedir
Susmak - Ebu Kubeys sırtalarına beklenen bu can a benim
Susmak - Tüm neslimin acısı ruhumda topyekün
Susmak - Hisset, düşün: Kün feyekün
Önce inandım kendime ama geç olmadı yetemediğimi görmem
Önce niyet ettiğim gitmek düşüncesi tatmin etmedi beni
Sonra yaşamı niye teptiğimi söyle dedim hadi söyle dedim hadi söyle
Böyle böyle aradım işte böyle böyle bulduğumu sandım
Bekledim şehre bir gelen olur, dudaklarıma da bir soran
Susmayı anlatacak ve susup kalacaktım hani yok yol tepen
Demek vay beni kendi yankısını dinlemek zorunda bırakan ses
Kesilsin, sussun o hâlde; ne söylenen olsun ne de söyleyen
Çünkü insan eşrefi mahlukattır demedi babam bana
Benden sonra başladı sigaraya ve benden sonra da bıraktı
Baktım sayfalar bomboş bomboş ve kapkara
Bir oğlan çocuğu işte yüzünü tükürmüş gidiyor yerlere
Ulusalcılar tanıdım, faşistlerden farksız
Faşistler tanıdım, komünistlerin aynı
Otorite karşıtları var bir de, kime neye karşılar belli değil
Bir dost tanıdım kimseye benzemiyor adı susmak neyleyeyim
İnsanlar mı, onlar mutlu olmanın aptalları
İnsanlar mı, onlar yürüyen kalın bağırsaklar
İnsanlar mı, onlar kim onlar, hani neredeler?
İnsanlar mı, şimdiye dek bir tane ekleyen oldu mu derde dert?
Sustum çünkü susmayı bir öç, bir karaşın söz bildim
Zaten bir şey diyen kimesne yok, sadece hayvan böğürtüleri
Çatsam devlet derslerine, çatsam öyle bir gemi direği
Varlığın ortasına dikilen bir zafer bayrağı gibi
Ve yükselse cümle derya, kopup bulsa tufan yolu
Geliyor gün, yakındır, yakınmamızın da elbet sonu
Yahut çekilse cümle sular ve hatırlansa o tek sual
“Bir sabah sular kurudu, kim getirebilir suyunuzu?”
Bütün bunların arasında bir ben ve gönül denen şu elem yurdu
Dönmekte dünya, dönmekte dünya üzerinde çirkin şeyler:
Apoletler meselâ, para, haber ve smokinler
Ve patavatsız sarhoş müthiş ruhsuz et yığını
Neyse ne, der içimden bir şerh elbet bu da bir şey
Meselâ yalnız kalmak için kâfi, diş biletecek kadar taciz
Ses etmeğe değer ama "Nasıl?" sorusuna arayış
Vay bu kanayış bu içli yakarış bu kara kış ortasında
Neye yarayacağını bilmeden
Adımlarımdan daha tez, çok daha tez dağlara varmış
Anadan üryan bir haykırış koparmışım
Sonrası çığ
Sonra çığ
Son: çığ
Susmak - İki el ve bütün gözlerimle susmak
Susmak - Bir yemini yerini getirircesine susmak
Susmak - Bir cenaze evinin ağırlığı ile susmak
Susmak - Suçlanan bir masumun onuruyla susmak
Susmak - Bir yoksul babanın keder ve acziyetiyle
Susmak - Bir yetimin yuttuğu ağlayışıyla
Susmak - O büyük çağrı gayrı işitilinceye
Susmak - Gerçeği sezip ona ulaşıncaya dek susmak
Susmak - Belki de susan olmadığı için susmak
Susmak - Anlayan biri belki çıkar diyerek susmak
Susmak - Hem artık ne beklenebilir ki cümle laftan
Susmak - En iyi ihtimâl, en soğuk intikam
Susmak - Güle dair bir neden yok nasıl olsun
Susmak - Gül açar çünkü açar niyesi niye
Susmak - İşkencede işkenceciye susmak
Susmak - Giden dönüp bakmasın diye susmak
Susmak - Konuşuyorsan koşmuyorsun demektir
Susmak - Kime ne etti ki bana ne etsin
Susmak - Tövbeyi tazelemektir, emektir
Susmak - Daha gelmedi mi bana gelen üşüme sana
Susmak - Hak edilen bir şey değilse ya nedir
Susmak - Ebu Kubeys sırtalarına beklenen bu can a benim
Susmak - Tüm neslimin acısı ruhumda topyekün
Susmak - Hisset, düşün: Kün feyekün
Önce inandım kendime ama geç olmadı yetemediğimi görmem
Önce niyet ettiğim gitmek düşüncesi tatmin etmedi beni
Sonra yaşamı niye teptiğimi söyle dedim hadi söyle dedim hadi söyle
Böyle böyle aradım işte böyle böyle bulduğumu sandım
Bekledim şehre bir gelen olur, dudaklarıma da bir soran
Susmayı anlatacak ve susup kalacaktım hani yok yol tepen
Demek vay beni kendi yankısını dinlemek zorunda bırakan ses
Kesilsin, sussun o hâlde; ne söylenen olsun ne de söyleyen
Çünkü insan eşrefi mahlukattır demedi babam bana
Benden sonra başladı sigaraya ve benden sonra da bıraktı
Baktım sayfalar bomboş bomboş ve kapkara
Bir oğlan çocuğu işte yüzünü tükürmüş gidiyor yerlere
Ulusalcılar tanıdım, faşistlerden farksız
Faşistler tanıdım, komünistlerin aynı
Otorite karşıtları var bir de, kime neye karşılar belli değil
Bir dost tanıdım kimseye benzemiyor adı susmak neyleyeyim
İnsanlar mı, onlar mutlu olmanın aptalları
İnsanlar mı, onlar yürüyen kalın bağırsaklar
İnsanlar mı, onlar kim onlar, hani neredeler?
İnsanlar mı, şimdiye dek bir tane ekleyen oldu mu derde dert?
Sustum çünkü susmayı bir öç, bir karaşın söz bildim
Zaten bir şey diyen kimesne yok, sadece hayvan böğürtüleri
Çatsam devlet derslerine, çatsam öyle bir gemi direği
Varlığın ortasına dikilen bir zafer bayrağı gibi
Ve yükselse cümle derya, kopup bulsa tufan yolu
Geliyor gün, yakındır, yakınmamızın da elbet sonu
Yahut çekilse cümle sular ve hatırlansa o tek sual
“Bir sabah sular kurudu, kim getirebilir suyunuzu?”