Hayat by Kiliseler ve Liseler Lyrics
[Verse 1]
Merhaba dünya, senin adım attığın yerdeyim ben
Acı tatlı bi serzenişle yaşıyoruz, geçip gitsek
Ezbere oynanan dokunaklı bi perdeyim ben
Bunun adı hayat… adı batsın her ne haltsa
Önce kimliğimi tutuşturdular kundağıma
Sonra hırs ve rekabeti aşıladıkça durmadılar
Altı yaşımdaydım ilk kez zulme uğradığımda
Mahallenin piçleri eğlenmek için oyuncağımı kullanınca
Durmadım ben, sinirimden çatlamıştım
Belki de epeyi kinciydim ama ruhumu satmamıştım
Başta havalı olmak için yapmadığım kalmadıysa da
Çabuk toparlandım ve arkama bakmadım hiç
Ucuz masallarla karşılaştım, asla kabul etmedim
Reddettim tüm kurumları hatta okula gitmedim
Kitaplar suyum oldu, yaşla sabır ekmeğim
Saçmaladım sanmayın siz, kaç senedir buradasın, he?
[NAKARAT]
Elinden gelmez bazı şeyler
Yine de olduğun yerden vazgeçme
[Verse 2]
Hey dünya! Çeneni kapayıp sesime kulak ver
Seni karanlığa gömen gecede cesamet bulur bu laflar
Hayatı çok zaman bir ahmak olarak dolaşan ben
Uyanık kalıyorum bu uçurumun kenarında oturaraktan
Ayaklarımı sallıyorum şimdi bu yükseklikten
İzliyorum bir bıçağın saplanacağı yeri izlediği gibi
Aşağıda hissiz bir şehir ve süzülen hayaletler
İyi, çok iyi becerirler yaşamayı (gerçekten becerirler)
Ve aşağıda yaşadığım baş ağrıtan bir hayat
İşte şurada çocukluğum, büyük hayaller kurar
Fakat neydi kural? İnsan öğrenir sonradan
Bildiğimi sanıyordum da.. öğrendim çok sonradan
Şimdi soruyorum: ne benim kaderimi yazmaya karar verdi
Toplum mu, ailem mi, devlet mi; kalem kimde?
Özgür olduğumuzu söyleriz bir bedenin içinde
Egzistansiyalist miyim ne! Rabbim, sabır ver
[NAKARAT]
Elinden gelmez bazı şeyler
Yine de olduğun yerden vazgeçme
Merhaba dünya, senin adım attığın yerdeyim ben
Acı tatlı bi serzenişle yaşıyoruz, geçip gitsek
Ezbere oynanan dokunaklı bi perdeyim ben
Bunun adı hayat… adı batsın her ne haltsa
Önce kimliğimi tutuşturdular kundağıma
Sonra hırs ve rekabeti aşıladıkça durmadılar
Altı yaşımdaydım ilk kez zulme uğradığımda
Mahallenin piçleri eğlenmek için oyuncağımı kullanınca
Durmadım ben, sinirimden çatlamıştım
Belki de epeyi kinciydim ama ruhumu satmamıştım
Başta havalı olmak için yapmadığım kalmadıysa da
Çabuk toparlandım ve arkama bakmadım hiç
Ucuz masallarla karşılaştım, asla kabul etmedim
Reddettim tüm kurumları hatta okula gitmedim
Kitaplar suyum oldu, yaşla sabır ekmeğim
Saçmaladım sanmayın siz, kaç senedir buradasın, he?
[NAKARAT]
Elinden gelmez bazı şeyler
Yine de olduğun yerden vazgeçme
[Verse 2]
Hey dünya! Çeneni kapayıp sesime kulak ver
Seni karanlığa gömen gecede cesamet bulur bu laflar
Hayatı çok zaman bir ahmak olarak dolaşan ben
Uyanık kalıyorum bu uçurumun kenarında oturaraktan
Ayaklarımı sallıyorum şimdi bu yükseklikten
İzliyorum bir bıçağın saplanacağı yeri izlediği gibi
Aşağıda hissiz bir şehir ve süzülen hayaletler
İyi, çok iyi becerirler yaşamayı (gerçekten becerirler)
Ve aşağıda yaşadığım baş ağrıtan bir hayat
İşte şurada çocukluğum, büyük hayaller kurar
Fakat neydi kural? İnsan öğrenir sonradan
Bildiğimi sanıyordum da.. öğrendim çok sonradan
Şimdi soruyorum: ne benim kaderimi yazmaya karar verdi
Toplum mu, ailem mi, devlet mi; kalem kimde?
Özgür olduğumuzu söyleriz bir bedenin içinde
Egzistansiyalist miyim ne! Rabbim, sabır ver
[NAKARAT]
Elinden gelmez bazı şeyler
Yine de olduğun yerden vazgeçme