Düttürü Dünya by Kiliseler ve Liseler Lyrics
V1
Hayat, dedim bilmem neyin nesi
Doğduk ve yanacağız kesin
Yaşamak lekesi alnımızdan silinmez hiç
Bir iptesin ve sürekli yürüyorsun bir uçurumdan diğerine
Çocuk sustu
Gözleri mavi ve boncuk boncuk
Gözleri başımın üstünde ki gök gibi doldu
Bir çocuğun bakışlarında böylece koptu tufan
Sonra dindi baktım dünya ortada yoktu
Çok yere sordum koştuğunu söylediler cehenneme doğru
O çocuk kimi zaman bendim kimi zaman koca bir toplum
Malum, gerçek bu, kaldıramayan bocalayadursun
Ya kurtsundur çünkü bazen ya kangal ya kuzu
Ya teneşir düşer payına ya jakuzi dostum
Ve zulüm varken her yanda ve sulta ki kurnaz
Benim diye geçinenler çık desen asla meydana çıkmaz
İşte söyler sana bu zat neyin nesidir hayat
Bir dost, bir kitap, bir yar ve bir silah
NAKARAT
Zulmün kimedir, senin zulmün kime düttürü dünya
Yeni doğmuş bir bebek, sana vardığından ötürü üryan
Birkaç kahkaha, birkaç gülüş ve gerisi hüsran
Ölüp gidicez, hayat edicek üstünü örtbas
V2
Üstü kalsın, bile diyemiycez, pek rahatsız
Bünyelere sahibiz, meraklanma hayat, zulmü tattık
Senden daha zalimler de gördük hatta
Düştü aklımız, ah, güldü alem
Çünkü tatlım, kimisi hüsnü yârla meşgulken
Kimisi çektiği acılardan bihayli memnun ve
Kimisi öfkeyle çek vur der kimisi destur bre!
Kimisiyse bir türlü hesaplaşamaz kendiyle
Kiminin ayağı çıplaktır ve kiminin baldırı
Kimisi ne dediğini bilmez, yoktur dilinin astarı
Ve elinin ayarı. Kimisi delirip atlayın der
Kimisi kandırır aklını kullanmayan kişinin aklını
Kimisi damarındaki asil kanla övünür
Kimiyse damarına eroin enjekte edip sürünür
Kimisi bulamaz yönünü, kimisi göremez önünü bile
Yine de bir bebeğin doğumuyla gülünür
NAKARAT
Hayat, dedim bilmem neyin nesi
Doğduk ve yanacağız kesin
Yaşamak lekesi alnımızdan silinmez hiç
Bir iptesin ve sürekli yürüyorsun bir uçurumdan diğerine
Çocuk sustu
Gözleri mavi ve boncuk boncuk
Gözleri başımın üstünde ki gök gibi doldu
Bir çocuğun bakışlarında böylece koptu tufan
Sonra dindi baktım dünya ortada yoktu
Çok yere sordum koştuğunu söylediler cehenneme doğru
O çocuk kimi zaman bendim kimi zaman koca bir toplum
Malum, gerçek bu, kaldıramayan bocalayadursun
Ya kurtsundur çünkü bazen ya kangal ya kuzu
Ya teneşir düşer payına ya jakuzi dostum
Ve zulüm varken her yanda ve sulta ki kurnaz
Benim diye geçinenler çık desen asla meydana çıkmaz
İşte söyler sana bu zat neyin nesidir hayat
Bir dost, bir kitap, bir yar ve bir silah
NAKARAT
Zulmün kimedir, senin zulmün kime düttürü dünya
Yeni doğmuş bir bebek, sana vardığından ötürü üryan
Birkaç kahkaha, birkaç gülüş ve gerisi hüsran
Ölüp gidicez, hayat edicek üstünü örtbas
V2
Üstü kalsın, bile diyemiycez, pek rahatsız
Bünyelere sahibiz, meraklanma hayat, zulmü tattık
Senden daha zalimler de gördük hatta
Düştü aklımız, ah, güldü alem
Çünkü tatlım, kimisi hüsnü yârla meşgulken
Kimisi çektiği acılardan bihayli memnun ve
Kimisi öfkeyle çek vur der kimisi destur bre!
Kimisiyse bir türlü hesaplaşamaz kendiyle
Kiminin ayağı çıplaktır ve kiminin baldırı
Kimisi ne dediğini bilmez, yoktur dilinin astarı
Ve elinin ayarı. Kimisi delirip atlayın der
Kimisi kandırır aklını kullanmayan kişinin aklını
Kimisi damarındaki asil kanla övünür
Kimiyse damarına eroin enjekte edip sürünür
Kimisi bulamaz yönünü, kimisi göremez önünü bile
Yine de bir bebeğin doğumuyla gülünür
NAKARAT