Son Kuşak ve Anneler Parkı by Kayra Lyrics
[''Son Kuşak ve Anneler Parkı'' için şarkı sözleri]
[Verse 1]
Ben geç anladım sinemadan çıkarken
Bilirsin sinemadan çıkarken
İnsan hep tuhaf, insan hep gariptir
Tek bir laf yeter, rüzgar esse kafi
Kimse yazmayacak bu şehre tek bir şarkı dahi belki
Anlatır şu günleri tüm duvarlar
Afişlerle kaplanan duraklar
İşçinin teriyle oynanan bütün bu maçlar
Mevzu başka yerde çoktan oynamış bir filmi
Anca daha bugün izlemekte sanma
Sabah sekizden öğlenin şu dördüne
Aklı Mayıs'ın 15'inde onca işcinin terinde
Değişecek bu vardiya hissiyat yerinde
Yalnızız aynı yerde başka türde
Yürüyorum mayısın ortasında Yenişehir'de
Belki ben geç anladım ancak hepsi gerçek işte
Zaman nasıl geçer? Kafam nasıl dağılacak?
Nasıl başaraca'm işte başka şey düşünmeyi?
Bir bilsen bu akşam harbi başka akşam
Cebimde fikstür, kaldı son bir hafta
O gün de geldi çattı, şimdi var kafamda
Şimdi var kafamda tek bir yer, Anneler Parkı
Aklımın bir resmi yok fakat
Aklım oldu saat kulesinde sanki yelkovan
[Nakarat]
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
[Verse 2]
Oturdum öyle parka, peşimde rüzgar hala
Yüzümü kimse bilmez, sesimse radyolarda
Akşam onda mikrofonda son kuşakta
Uyku girmez evlerin karanlık odalarında
Kah bir şarkının sonunda, kah bir reklamın başında
İş hanlarında, lokantalarda ben varım
Esasen bunu gözümde çok matah bir şekle sokmam
Ya da masal değil bu, biliyorum
Ama sonuçta bak bu akşam uyuyamayacak onca insan
Bir ses kıpırtı duymak ister
Kendisiyle aynı telden aynı yerde
İlk defa dedim bu şehre yakıştı mucize
Bunu düşündüren kim? Bunu düşündüren ne?
Ben geç anlasam da hepsi gerçek işte
Yürüyorum, çarşı ortasında dondu aklım
Ve vardım radyoya, mikrofondayım:
"Selamlar, son kuşakta yine beraberiz
Bugün bayağı dolandım aynı dün gibi
Ve birini gördüm, 'Kübanalar'da parkta
Oturmuş elde gazeteden küpürler
Yanına gittim, dedim 'Ne dersin?
Yarın olur mu sence mucize?'
Öyle dalmış, öyle başka yerde ki
Tek bir şey dedi, sorduğunda sade rüzgar esti
'Yakışmaz mı abi sence böyle şehre mucize?'"
[Nakarat]
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
[Verse 1]
Ben geç anladım sinemadan çıkarken
Bilirsin sinemadan çıkarken
İnsan hep tuhaf, insan hep gariptir
Tek bir laf yeter, rüzgar esse kafi
Kimse yazmayacak bu şehre tek bir şarkı dahi belki
Anlatır şu günleri tüm duvarlar
Afişlerle kaplanan duraklar
İşçinin teriyle oynanan bütün bu maçlar
Mevzu başka yerde çoktan oynamış bir filmi
Anca daha bugün izlemekte sanma
Sabah sekizden öğlenin şu dördüne
Aklı Mayıs'ın 15'inde onca işcinin terinde
Değişecek bu vardiya hissiyat yerinde
Yalnızız aynı yerde başka türde
Yürüyorum mayısın ortasında Yenişehir'de
Belki ben geç anladım ancak hepsi gerçek işte
Zaman nasıl geçer? Kafam nasıl dağılacak?
Nasıl başaraca'm işte başka şey düşünmeyi?
Bir bilsen bu akşam harbi başka akşam
Cebimde fikstür, kaldı son bir hafta
O gün de geldi çattı, şimdi var kafamda
Şimdi var kafamda tek bir yer, Anneler Parkı
Aklımın bir resmi yok fakat
Aklım oldu saat kulesinde sanki yelkovan
[Nakarat]
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
[Verse 2]
Oturdum öyle parka, peşimde rüzgar hala
Yüzümü kimse bilmez, sesimse radyolarda
Akşam onda mikrofonda son kuşakta
Uyku girmez evlerin karanlık odalarında
Kah bir şarkının sonunda, kah bir reklamın başında
İş hanlarında, lokantalarda ben varım
Esasen bunu gözümde çok matah bir şekle sokmam
Ya da masal değil bu, biliyorum
Ama sonuçta bak bu akşam uyuyamayacak onca insan
Bir ses kıpırtı duymak ister
Kendisiyle aynı telden aynı yerde
İlk defa dedim bu şehre yakıştı mucize
Bunu düşündüren kim? Bunu düşündüren ne?
Ben geç anlasam da hepsi gerçek işte
Yürüyorum, çarşı ortasında dondu aklım
Ve vardım radyoya, mikrofondayım:
"Selamlar, son kuşakta yine beraberiz
Bugün bayağı dolandım aynı dün gibi
Ve birini gördüm, 'Kübanalar'da parkta
Oturmuş elde gazeteden küpürler
Yanına gittim, dedim 'Ne dersin?
Yarın olur mu sence mucize?'
Öyle dalmış, öyle başka yerde ki
Tek bir şey dedi, sorduğunda sade rüzgar esti
'Yakışmaz mı abi sence böyle şehre mucize?'"
[Nakarat]
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Ölüm kalım nedir? Kaç haftadır denir?
Rüzgar esmeseydi söylenir mi?
Yazar mısın bu şehre tek bir şarkı dahi?
Benim gözümde mucize; kırmızıyla mavi
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!
Kırmızı! Mavi!