Resmi Evraklar by Kayra Lyrics
[Verse]
Sessizliğin ürpertileri uykudan uyandırıyo beni
Kimsenin bilmediği günlerden geçtim o ara kaçtı betim benzim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar da garip duruyor ismim
Resmen varsın demek bu belki belki de yokluğumun belgesi
Terli ve parlak bir alnımda var tırnaklarımda bazı beyazlar
İnadımdan gururumdan düştüğüm bütün bu durumlar
Gülmüyorum zerre şakam yok damarımda öfkeli çocuklar
Yanıbaşımda türlü dolaplar kendime acımalarım maskaralıktan
Bana nolur söylesin onlar kaç kişilik ruhlarınız var
Yüzyıllardır ölüyorum her gece belki de tam bu saatlerde
Suların yağmurların karların ve hatta bütün insanların aklını kaybettiği bi yerdeyim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar da garip duruyor ismim
Hissettirmeden izledim seni yutmak ister beni alemleri
Pis dümenleri batsın özgüvenleri ben mutsuz ailelerde mutlu kardeşlerden birisi
Asla unutmayacağım sırf utangaçlığı yüzünden yüzlerce fırsat tepenleri
Sonra zihnim dolandı urganlara boş kovanlara
Boynuma taşlar bağlayıp bıraksam dipsiz kör karanlığa
Bu arada şemsiyeler yükseliyor tüm yağmurların ağdalı göğsüne
Harflerin tüm kavisleriyle törpüyle örgüyle hatta buz gibi süngüyle
Kaybolmayı görüyorum her haliyle bunlardan bi haber ben
Neyi göremiyorum yine ben ben sanırım küflü bir topraktan ve
Batsın yere tüm resmi evraklar
Sessizliğin ürpertileri uykudan uyandırıyo beni
Kimsenin bilmediği günlerden geçtim o ara kaçtı betim benzim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar da garip duruyor ismim
Resmen varsın demek bu belki belki de yokluğumun belgesi
Terli ve parlak bir alnımda var tırnaklarımda bazı beyazlar
İnadımdan gururumdan düştüğüm bütün bu durumlar
Gülmüyorum zerre şakam yok damarımda öfkeli çocuklar
Yanıbaşımda türlü dolaplar kendime acımalarım maskaralıktan
Bana nolur söylesin onlar kaç kişilik ruhlarınız var
Yüzyıllardır ölüyorum her gece belki de tam bu saatlerde
Suların yağmurların karların ve hatta bütün insanların aklını kaybettiği bi yerdeyim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar da garip duruyor ismim
Hissettirmeden izledim seni yutmak ister beni alemleri
Pis dümenleri batsın özgüvenleri ben mutsuz ailelerde mutlu kardeşlerden birisi
Asla unutmayacağım sırf utangaçlığı yüzünden yüzlerce fırsat tepenleri
Sonra zihnim dolandı urganlara boş kovanlara
Boynuma taşlar bağlayıp bıraksam dipsiz kör karanlığa
Bu arada şemsiyeler yükseliyor tüm yağmurların ağdalı göğsüne
Harflerin tüm kavisleriyle törpüyle örgüyle hatta buz gibi süngüyle
Kaybolmayı görüyorum her haliyle bunlardan bi haber ben
Neyi göremiyorum yine ben ben sanırım küflü bir topraktan ve
Batsın yere tüm resmi evraklar