Pazar Yeri by Kayra Lyrics
Nakarat (x2)
Emin ol aklımın yegane rengi sade külden
Kirli tırnaklarıma denk düşen kepazelikler
Kimse görmeden, buna üzülmeden
Şurda kıvrılıp gebercem, hissettirmeden
(Verse 1)
Pazar yerinde vişne rengi basma elbise
Halimiz ne böyle kirli tırnaklarımı görme
Dirseklerime yüklenen kederden muzdaripken
Şimdi bir pazar yerinde seni uzaktan izlerim ben
Aklım ermez, gözlerimse uzağı görmez
Bunda kaç anlam yatar yeminlen hiç bilinmez
Benim bu sabrım hayal kırıklığında doğdu
Kafam da göz kapaklarım da tam o dakika durdu
Bıçak bileyleyenler, kederli anneler
Vakti bol gelen emekliler ve hiç sevilmeyenler
İnanmak öyle zor ki en başında sen ve ben
Ve çaresizdir hala bütün yeminler
Kirli toprak ruhlar aniden karışacak
Ama ıssız zaruretler halden anlamayacak
Bilinmez yolculuklar bi anda noktalancak
Ve bir pazar yerinde kimse böyle ağlamayacak
Nakarat (x2)
Emin ol aklımın yegane rengi sade külden
Kirli tırnaklarıma denk düşen kepazelikler
Kimse görmeden, buna üzülmeden
Şurda kıvrılıp gebercem, hissettirmeden
(Verse 2)
Çocuklar anlar her şeyi, konuşma yanlarında
Kaldırımlar ezdin elde pazar çantasıyla
Kumaş satan bir dükkanın yanından aşağı
Yürüdün ah be bilsem, neler kafanda
Sorsan olmaz, yanına gelmek mucize
Doktor iyi gelir demişti bu mevsimde mucize
Ne olur öyle gitme parkın orada bekle
Hiç değilse umuttur bu, gözümde bi nebze
Fazla isteyince sanıyorsun ki bazen olacak
Çocuklar görecek her şeyi, ve asla konuşmayacak
Şimdi camdalar, biliyorum ki görüyorlar
Yeni asılmış çamaşır arkasından öyle bakıyorlar
Utancım asırlarca bulutlansın hafızanda
Bilinmez yolculuklar noktalansın bir anda
Bir anda sussa keşke, bir anda dünya
Birisi örtsün üstümü gazete kağıtlarıyla
Nakarat (x2)
Emin ol aklımın yegane rengi sade külden
Kirli tırnaklarıma denk düşen kepazelikler
Kimse görmeden, buna üzülmeden
Şurda kıvrılıp gebercem, hissettirmeden
Emin ol aklımın yegane rengi sade külden
Kirli tırnaklarıma denk düşen kepazelikler
Kimse görmeden, buna üzülmeden
Şurda kıvrılıp gebercem, hissettirmeden
(Verse 1)
Pazar yerinde vişne rengi basma elbise
Halimiz ne böyle kirli tırnaklarımı görme
Dirseklerime yüklenen kederden muzdaripken
Şimdi bir pazar yerinde seni uzaktan izlerim ben
Aklım ermez, gözlerimse uzağı görmez
Bunda kaç anlam yatar yeminlen hiç bilinmez
Benim bu sabrım hayal kırıklığında doğdu
Kafam da göz kapaklarım da tam o dakika durdu
Bıçak bileyleyenler, kederli anneler
Vakti bol gelen emekliler ve hiç sevilmeyenler
İnanmak öyle zor ki en başında sen ve ben
Ve çaresizdir hala bütün yeminler
Kirli toprak ruhlar aniden karışacak
Ama ıssız zaruretler halden anlamayacak
Bilinmez yolculuklar bi anda noktalancak
Ve bir pazar yerinde kimse böyle ağlamayacak
Nakarat (x2)
Emin ol aklımın yegane rengi sade külden
Kirli tırnaklarıma denk düşen kepazelikler
Kimse görmeden, buna üzülmeden
Şurda kıvrılıp gebercem, hissettirmeden
(Verse 2)
Çocuklar anlar her şeyi, konuşma yanlarında
Kaldırımlar ezdin elde pazar çantasıyla
Kumaş satan bir dükkanın yanından aşağı
Yürüdün ah be bilsem, neler kafanda
Sorsan olmaz, yanına gelmek mucize
Doktor iyi gelir demişti bu mevsimde mucize
Ne olur öyle gitme parkın orada bekle
Hiç değilse umuttur bu, gözümde bi nebze
Fazla isteyince sanıyorsun ki bazen olacak
Çocuklar görecek her şeyi, ve asla konuşmayacak
Şimdi camdalar, biliyorum ki görüyorlar
Yeni asılmış çamaşır arkasından öyle bakıyorlar
Utancım asırlarca bulutlansın hafızanda
Bilinmez yolculuklar noktalansın bir anda
Bir anda sussa keşke, bir anda dünya
Birisi örtsün üstümü gazete kağıtlarıyla
Nakarat (x2)
Emin ol aklımın yegane rengi sade külden
Kirli tırnaklarıma denk düşen kepazelikler
Kimse görmeden, buna üzülmeden
Şurda kıvrılıp gebercem, hissettirmeden