Faust Greek text by Johann Wolfgang von Goethe Lyrics

     Αχ! σπούδασα φιλοσοφία
     και νομική και γιατρική,
     και αλί μου και θεολογία
     με κόπο και μ' επιμονή·
5  και να με δω με τόσα φώτα,
     εγώ μωρός, όσο και πρώτα!
     Με λένε μάγιστρο, ακόμα δόκτορα,
     και σέρνω δέκα χρόνια τώρα
     από τη μύτη εδώ κι εκεί
10 τους μαθητές μου — και το βλέπω δεν μπορεί
     κανένας κάτι να γνωρίζει!
     Λες την καρδιά μου αυτό φλογίζει.
     Ναι, πιότερα ξέρω παρά όλοι μαζί,
     γιατροί, δικηγόροι, παπάδες, σοφοί·
15 δισταγμοί, υποψίες δε με ταράζουν,
     κόλασες, διάολοι δε με τρομάζουν —
     έτσι όμως κι η χαρά μού είναι φευγάτη,
     δεν το φαντάζομαι πως ξέρω κάτι
     καλό στον κόσμο να το διδάξω,
20 να τον φωτίσω, να τον αλλάξω.
     Ούτ' έχω δα καλά και πλούτο,
     δόξα, τιμές στον κόσμο τούτο.
     Μήτε σκυλί έτσι θα 'θελα να ζει!
     Γι' αυτό έχω στη μαγεία παραδοθεί,
25 μήπως το πνεύμα το στόμα ανοίξει
     κι η δύναμή του μη μου δείξει
     κάποια μυστήρια, ώστε άλλο εδώ
     να μην παιδεύουμαι να πω
     ό,τι δεν ξέρω, να γνωρίσω τι
30 βαθιά τον κόσμο συγκρατεί,
     κάθε αφορμή και σπόρο ν' αντικρίσω
     και κούφια λόγια πια να μην πουλήσω.
     Να 'βλεπες, φως του φεγγαριού,
     τον πόνο μου στερνή φορά,
35  τις ώρες του μεσονυχτιού,
     που εδώ σε πρόσμενα συχνά,
     πώς σε βιβλία, χαρτιά σωρό
     σύντροφο σ' είχα θλιβερό:
     Αχ! να μπορούσα στις ψηλές
40 μ' εσέ ν' ανέβαινα κορφές,
     με στοιχειά στα σπήλαια να πετούσα,
     στο θάμπος σου λιβάδια να γυρνώ,
     κάθε γνώσης τινάζοντας καπνό
     στο δρόσος σου να ξαρρωστούσα!
μτφρ.: Κώστας Χατζόπουλος