Sonunu Bilemem by Hayalcash Lyrics
[Bölüm]
Yaramı kanatıp durma be hayat çekeceğim var elinden
Garip kaldım buralarda gideceğim bu şehirden
Ben derdimi kime yanayım eriyorum inceden
Uzaklarda bir yerlerde ah sonumu bi bilsem
Kalbi kırık bi şairin kalemi
Kime neyi anlatsın söyle neyi
Her yeni son bir başlangıç gibi
Bitmek bilmedi bitmedi gitti
Tükenmedi kalemi yazan defteri
Sokakların içinden kim geldi
Kimler neleri yaşadı ve de sildi
Gеçmişe söyle kaç çizgi çekti
Bugün içinе kapalı saklı efkar
Hüzne sarılıp her tarafta ağlar
Ağlar hep karaları bağlar
Yanar şu yüreğin durmaz sızlar
Konuşur mu söyle söyle dört duvar
Sen anlatırsın da seni kim anlar
Kirli kalplerini hangi pas tutar
Düşte gör hadi bak sokaklar harcar
Umudunu kaybetme garip hayatta
Geride düşen o genç şimdi ayakta
Ne kadar zor olduğunu bilirim
Vazgeçme paşam diren hayata
Yokluk içinde büyüyen bu genci
Bu hayat susturamaz asla
Ahirette hesap var unutma
Umutlarını topla yükle omza
Neyin peşinde bu alem bilmem
Herkese bir haller oldu be dünya
Para için şekilden şekillere
Giren herkese diyorum bu ne rüya
Dikkat et sakın düşme yanlışa
Kayıp gider ellerinden sonra
Yalan olup gider biter hayatın
Kimseler dönüp bakmaz surata
Değişiyor insan değişiyor zaman
Akıp gidiyor ömür hiçte durmadan
Gecelere eşlik ediyorum bil
Yaşıyorum hayatı hiç durulmadan
Yazıyorum hayatı hiç usanmadan
Düşüyor bu satırlara giden kalan
Benim aklımda kalan yüreğimde
Taşıyorum herkesi hiçte bıkmadan
Bana göre böylesi çokta güzel
Yalnızlık kaç karat eder
Kaç nakaratta biter şarkı
Gel gör halimi ölüden de beter
Boğazımda düğümlenir kelimeler
Yalandan herkes can ciğer
Gözünü aç bak nerede karakter
Yüzüne değil arkandan laf eder
Kaldırım köşeleri ve sokaklar
Arabada son ses çalan şarkılar
Geceleri sabaha kadar dolaşanlar
Hatırlanır mı o geçen zamanlar
Boş arsalarda kurulur sofralar
Kardeş kardeşe hep konuşanlar
Saf ve temiz tertemiz duygular
Geçmişe dön bak kimler hatırlar
Yarası çok derin acısı çok fena
Kanadı dizlerim düştüm kaç defa
Mutluluk bize de gel uğra bir ara
Kafam dönüyor ve durmadı hala
Kafama göre yaşıyorum bak hayatı
Artık önemi yok bir şey kalmadı
Yokluk içinden bugünlere
Düşüp kalktığım sokaklar vardı
Geriye dön bak hadi kimler kaldı
Zulayı patlat hadi anılar var mı
Kafamın içinde ki yaşanmışlığı
Hangi kağıda dökeyim ben o hatrı
Eskiden güzeldi ya bak her şey
Yalan değildi dostların bakışı
Menfaat gözetmezdi kimseler
Lise çağlarıysa bi başkaydı
Yaramı kanatıp durma be hayat çekeceğim var elinden
Garip kaldım buralarda gideceğim bu şehirden
Ben derdimi kime yanayım eriyorum inceden
Uzaklarda bir yerlerde ah sonumu bi bilsem
Kalbi kırık bi şairin kalemi
Kime neyi anlatsın söyle neyi
Her yeni son bir başlangıç gibi
Bitmek bilmedi bitmedi gitti
Tükenmedi kalemi yazan defteri
Sokakların içinden kim geldi
Kimler neleri yaşadı ve de sildi
Gеçmişe söyle kaç çizgi çekti
Bugün içinе kapalı saklı efkar
Hüzne sarılıp her tarafta ağlar
Ağlar hep karaları bağlar
Yanar şu yüreğin durmaz sızlar
Konuşur mu söyle söyle dört duvar
Sen anlatırsın da seni kim anlar
Kirli kalplerini hangi pas tutar
Düşte gör hadi bak sokaklar harcar
Umudunu kaybetme garip hayatta
Geride düşen o genç şimdi ayakta
Ne kadar zor olduğunu bilirim
Vazgeçme paşam diren hayata
Yokluk içinde büyüyen bu genci
Bu hayat susturamaz asla
Ahirette hesap var unutma
Umutlarını topla yükle omza
Neyin peşinde bu alem bilmem
Herkese bir haller oldu be dünya
Para için şekilden şekillere
Giren herkese diyorum bu ne rüya
Dikkat et sakın düşme yanlışa
Kayıp gider ellerinden sonra
Yalan olup gider biter hayatın
Kimseler dönüp bakmaz surata
Değişiyor insan değişiyor zaman
Akıp gidiyor ömür hiçte durmadan
Gecelere eşlik ediyorum bil
Yaşıyorum hayatı hiç durulmadan
Yazıyorum hayatı hiç usanmadan
Düşüyor bu satırlara giden kalan
Benim aklımda kalan yüreğimde
Taşıyorum herkesi hiçte bıkmadan
Bana göre böylesi çokta güzel
Yalnızlık kaç karat eder
Kaç nakaratta biter şarkı
Gel gör halimi ölüden de beter
Boğazımda düğümlenir kelimeler
Yalandan herkes can ciğer
Gözünü aç bak nerede karakter
Yüzüne değil arkandan laf eder
Kaldırım köşeleri ve sokaklar
Arabada son ses çalan şarkılar
Geceleri sabaha kadar dolaşanlar
Hatırlanır mı o geçen zamanlar
Boş arsalarda kurulur sofralar
Kardeş kardeşe hep konuşanlar
Saf ve temiz tertemiz duygular
Geçmişe dön bak kimler hatırlar
Yarası çok derin acısı çok fena
Kanadı dizlerim düştüm kaç defa
Mutluluk bize de gel uğra bir ara
Kafam dönüyor ve durmadı hala
Kafama göre yaşıyorum bak hayatı
Artık önemi yok bir şey kalmadı
Yokluk içinden bugünlere
Düşüp kalktığım sokaklar vardı
Geriye dön bak hadi kimler kaldı
Zulayı patlat hadi anılar var mı
Kafamın içinde ki yaşanmışlığı
Hangi kağıda dökeyim ben o hatrı
Eskiden güzeldi ya bak her şey
Yalan değildi dostların bakışı
Menfaat gözetmezdi kimseler
Lise çağlarıysa bi başkaydı