Rapοφώvηση by F.F.C Lyrics
Ώρες ώρες νιώθω πως παλεύω με έναν δαίμονα
Ο οποίος με έχει εγκλωβίσει σε έναν ατέρμονα
Κοχλία ψυχικών διακυμάνσεων και ανακατατάξεων
Της λογικής που μοιάζει με παρωδία
Σε έναν κόσμο που κυβερνά η αδικία
Και η δικαιοσύνη ένας κομπάρσος που περιμένει στην γωνία
Κάποιο ρόλο για να δείξει τις δυνατότητες του
Μα σπάνια περνάει από ακρόαση
Και όλα αυτά σε έναν κόσμο που προσπαθεί
Να βγάλει συμπεράσματα μέσα από την τηλεόραση
Αηδία μου προκαλεί και αν μου ζητάς λύση σου λέω λύση
Είναι η σωστή παιδεία η οποία θα μου πεις καθοδηγείται
Εντάξει το παίρνω πίσω θα ψάξω την λύση στην βια
Μου λες η βια φέρνει βια και όπως το έχεις διαπιστώσει
Από δική σου εμπειρία δεν είναι λόγια του αέρα
Το παίρνω και αυτό πίσω θα ψάξω την λύση σε μια φιλόδοξη καριέρα
Μου λες πως τότε δεν πρόκειται να νιώσω αυτό που λέγεται φιλία
ΤΈΡΜΑ! σε έναν κόσμο που από την πολύ προσήλωση τον καλλωπισμό του σώματος
Φόρες ο άνθρωπος πλανιέται πια αόματος
Τραγωδία έπρεπε να πέσουν οι δίδυμοι πύργοι
Για να προσδιορίσουμε τι είναι η τρομοκρατία
Απλά την είδαμε στην χειρότερη της έκφραση
Έχει πολλά προσωπεία
Και όλα αυτά σε έναν κόσμο οπού το να είσαι άσχημος χόντρος η άσημος
Ισοδυναμεί με αμαρτία ανήκεις σε άλλη κατηγορία σε αλλά φρούτα
Όμως μην τρελαίνεσαι έχουν φτιαχτεί αρκετά ινστιτούτα
Κάπου εδώ αρχίζει η οινοποσία την ίδια στιγμή που
Προσπαθώ να φτάσω σε σημείο να μην έχω ανάγκη καμιά ουσία
Γυρνάω πίσω στην τρομοκρατία και στα πολλά της προσωπεία
Η οποία πολλές φόρες ασκείται από ειδησεογραφικά πρακτορεία
Τα οποία σε συνεργασία πάντοτε με την εκάστοτε εξουσία
Στρέφουν την προσοχή μας εκεί που επιθυμούν
Και αν όλα αυτά που σας λέω φαίνονται υπερβολικά και αστεία θυμηθείτε
Πως και ο μεγάλος αδελφός ήταν κάποτε μια τολμηρή θεωρία
Και τώρα παντού κάμερες για την ασφάλεια μας είπαμε υπάρχει τρομοκρατία
Και ο ψυχολογικός πόλεμος που υφιστάμεθα είναι και αυτός ένα από τα πολλά της προσωπεία
Αν η ζωή ήταν ταινία θα ήταν σαν τον Τιτανικό
Με love story αγωνιά και άφθονο κοινωνικό ρατσισμό όσοι δεν έχουν εισιτήρια
Για πρώτη θέση γρήγορα στον βυθό
Και αυτοί που δεν τα έχουν το ξέρεις πως είμαστε συνήθως εσύ και εγώ
Ο οποίος με έχει εγκλωβίσει σε έναν ατέρμονα
Κοχλία ψυχικών διακυμάνσεων και ανακατατάξεων
Της λογικής που μοιάζει με παρωδία
Σε έναν κόσμο που κυβερνά η αδικία
Και η δικαιοσύνη ένας κομπάρσος που περιμένει στην γωνία
Κάποιο ρόλο για να δείξει τις δυνατότητες του
Μα σπάνια περνάει από ακρόαση
Και όλα αυτά σε έναν κόσμο που προσπαθεί
Να βγάλει συμπεράσματα μέσα από την τηλεόραση
Αηδία μου προκαλεί και αν μου ζητάς λύση σου λέω λύση
Είναι η σωστή παιδεία η οποία θα μου πεις καθοδηγείται
Εντάξει το παίρνω πίσω θα ψάξω την λύση στην βια
Μου λες η βια φέρνει βια και όπως το έχεις διαπιστώσει
Από δική σου εμπειρία δεν είναι λόγια του αέρα
Το παίρνω και αυτό πίσω θα ψάξω την λύση σε μια φιλόδοξη καριέρα
Μου λες πως τότε δεν πρόκειται να νιώσω αυτό που λέγεται φιλία
ΤΈΡΜΑ! σε έναν κόσμο που από την πολύ προσήλωση τον καλλωπισμό του σώματος
Φόρες ο άνθρωπος πλανιέται πια αόματος
Τραγωδία έπρεπε να πέσουν οι δίδυμοι πύργοι
Για να προσδιορίσουμε τι είναι η τρομοκρατία
Απλά την είδαμε στην χειρότερη της έκφραση
Έχει πολλά προσωπεία
Και όλα αυτά σε έναν κόσμο οπού το να είσαι άσχημος χόντρος η άσημος
Ισοδυναμεί με αμαρτία ανήκεις σε άλλη κατηγορία σε αλλά φρούτα
Όμως μην τρελαίνεσαι έχουν φτιαχτεί αρκετά ινστιτούτα
Κάπου εδώ αρχίζει η οινοποσία την ίδια στιγμή που
Προσπαθώ να φτάσω σε σημείο να μην έχω ανάγκη καμιά ουσία
Γυρνάω πίσω στην τρομοκρατία και στα πολλά της προσωπεία
Η οποία πολλές φόρες ασκείται από ειδησεογραφικά πρακτορεία
Τα οποία σε συνεργασία πάντοτε με την εκάστοτε εξουσία
Στρέφουν την προσοχή μας εκεί που επιθυμούν
Και αν όλα αυτά που σας λέω φαίνονται υπερβολικά και αστεία θυμηθείτε
Πως και ο μεγάλος αδελφός ήταν κάποτε μια τολμηρή θεωρία
Και τώρα παντού κάμερες για την ασφάλεια μας είπαμε υπάρχει τρομοκρατία
Και ο ψυχολογικός πόλεμος που υφιστάμεθα είναι και αυτός ένα από τα πολλά της προσωπεία
Αν η ζωή ήταν ταινία θα ήταν σαν τον Τιτανικό
Με love story αγωνιά και άφθονο κοινωνικό ρατσισμό όσοι δεν έχουν εισιτήρια
Για πρώτη θέση γρήγορα στον βυθό
Και αυτοί που δεν τα έχουν το ξέρεις πως είμαστε συνήθως εσύ και εγώ