Kατά Pιπάς by F.F.C Lyrics
Αισθήματα και καταστάσεις εξελίσσονται αλλιώς δυστυχώς
Ο κόσμος δεν είναι αυτός που πίστευες μικρός απλώς
Ψάχνεις κάτι για να νιώσεις ζωντανός
Μα τ' όνειρο έχει πεθάνει και δεν είναι εφικτός ο σκοπός
Από δω κι εμπρός στη μάχη είσαι μοναχός
Ποιος είναι φίλος, ποιος εχθρός, ποιος είναι λάθος, ποιος σωστός
Ποιος σου στάθηκε σαν αδερφός και ποιος στη δύσκολη χάθηκε
Πες μου ποιος είναι αυτός που άκουσε τον πόνο σου και δάκρυσε
"Πες μου ποιος"
Αν τον βρήκες θεωρείσαι τυχερός
Κι αν απέτυχε ψάχνεις να βρεις ποιος είναι υπεύθυνος
Το ένστικτο σου οδηγός κι ο χρόνος πάντα αντίπαλος
Ψάξε το λόγο που υπάρχεις αν είναι όντως υπαρκτός
Μα όλα είναι μπερδεμένα μέσα στο μυαλό σου
Αναμνήσεις υποσχέσεις και ο άλλος εαυτός σου
Αν νοιάζεσαι για το καλό σου πρόσεχε και οχυρώσου
Θυμήσου πως ήταν το μέλλον όταν ήταν δικό σου
"Άλλη μια μέρα ξεκινάς ξυπνάς"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες το μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Και νιώθω σκέψεις"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες στο μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Άλλη μια μέρα ξεκινάς ξυπνάς"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες το μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Και νιώθω σκέψεις"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες στο μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
Ρωτάς ποιος "ποιός" ποιος να είναι στο μικρόφωνο πέστε μου ποιος
Άλλος ένας MC που ρίχνει στο σκοτάδι φως
Ιερός είναι ο σκοπός σε μια λάθος εποχή περιπλανιέμαι μοναχικός
Έχει γίνει ο κόσμος τόσο σκληρός
Νιώθω πως δεν ταιριάζω
Κι είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που τον τόνο μου ανεβάζω
Είμαι ο συνήθως εκτός, ο φανερός σου εχθρός
Ο φίλος σου ο παλιός για μερικούς ευτυχώς
Μένω ακόμα πιστός σ' ό, τι υπογράφω
Αληθινός σαν τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο
Πότε δεν το 'βαλα κάτω κι ας είχα φτάσει στον πάτο
Από ύπουλες υποσχέσεις όπως εκείνες του ΝΑΤΟ
Δεν ξέρω αν έκανα λάθος που επιμένω μοναχός
Κι αν μου βρωμάει ο αέρας ίσως να φταίει ο βάλτος
Μα νιώθω κρύο αέρα να φυσάει, ν' αφήνει σημάδια
Οι ελπίδες μου είναι καράβια βουλιάζουνε, μένουνε άδεια
Βρήκα το τούνελ με το φως στα πιο βαθιά μου σκοτάδια
Η τύχη μ' έχει ξεχάσει μα ρίχνω ακόμα τα ζάρια
Σε κάθε πληγή που μ' ανοίγει ακούω ν' ακονίζουν τα φτυάρια
Μα έμαθα να επιβιώνω και στα πιο δύσκολα βράδια
"Άλλη μια μέσα ξεκινάς ξυπνάς"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες το μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Και νιώθω σκέψεις"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες στο μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
Ο κόσμος δεν είναι αυτός που πίστευες μικρός απλώς
Ψάχνεις κάτι για να νιώσεις ζωντανός
Μα τ' όνειρο έχει πεθάνει και δεν είναι εφικτός ο σκοπός
Από δω κι εμπρός στη μάχη είσαι μοναχός
Ποιος είναι φίλος, ποιος εχθρός, ποιος είναι λάθος, ποιος σωστός
Ποιος σου στάθηκε σαν αδερφός και ποιος στη δύσκολη χάθηκε
Πες μου ποιος είναι αυτός που άκουσε τον πόνο σου και δάκρυσε
"Πες μου ποιος"
Αν τον βρήκες θεωρείσαι τυχερός
Κι αν απέτυχε ψάχνεις να βρεις ποιος είναι υπεύθυνος
Το ένστικτο σου οδηγός κι ο χρόνος πάντα αντίπαλος
Ψάξε το λόγο που υπάρχεις αν είναι όντως υπαρκτός
Μα όλα είναι μπερδεμένα μέσα στο μυαλό σου
Αναμνήσεις υποσχέσεις και ο άλλος εαυτός σου
Αν νοιάζεσαι για το καλό σου πρόσεχε και οχυρώσου
Θυμήσου πως ήταν το μέλλον όταν ήταν δικό σου
"Άλλη μια μέρα ξεκινάς ξυπνάς"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες το μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Και νιώθω σκέψεις"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες στο μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Άλλη μια μέρα ξεκινάς ξυπνάς"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες το μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Και νιώθω σκέψεις"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες στο μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
Ρωτάς ποιος "ποιός" ποιος να είναι στο μικρόφωνο πέστε μου ποιος
Άλλος ένας MC που ρίχνει στο σκοτάδι φως
Ιερός είναι ο σκοπός σε μια λάθος εποχή περιπλανιέμαι μοναχικός
Έχει γίνει ο κόσμος τόσο σκληρός
Νιώθω πως δεν ταιριάζω
Κι είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που τον τόνο μου ανεβάζω
Είμαι ο συνήθως εκτός, ο φανερός σου εχθρός
Ο φίλος σου ο παλιός για μερικούς ευτυχώς
Μένω ακόμα πιστός σ' ό, τι υπογράφω
Αληθινός σαν τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο
Πότε δεν το 'βαλα κάτω κι ας είχα φτάσει στον πάτο
Από ύπουλες υποσχέσεις όπως εκείνες του ΝΑΤΟ
Δεν ξέρω αν έκανα λάθος που επιμένω μοναχός
Κι αν μου βρωμάει ο αέρας ίσως να φταίει ο βάλτος
Μα νιώθω κρύο αέρα να φυσάει, ν' αφήνει σημάδια
Οι ελπίδες μου είναι καράβια βουλιάζουνε, μένουνε άδεια
Βρήκα το τούνελ με το φως στα πιο βαθιά μου σκοτάδια
Η τύχη μ' έχει ξεχάσει μα ρίχνω ακόμα τα ζάρια
Σε κάθε πληγή που μ' ανοίγει ακούω ν' ακονίζουν τα φτυάρια
Μα έμαθα να επιβιώνω και στα πιο δύσκολα βράδια
"Άλλη μια μέσα ξεκινάς ξυπνάς"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες το μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"
"Και νιώθω σκέψεις"
"Νιώθεις τις σκέψεις μες στο μυαλό σου να σε χτυπάνε κατά ριπάς"