Avτίδοτο by F.F.C Lyrics

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω τι πρέπει να πράξω
Τι πρέπει να ψάξω τι πρέπει να γράψω τι πρέπει να αλλάξω
Ποιον πρέπει να σώσω και ποιον να χρεώσω
Σε ποιον να μιλήσω πες μου σε ποιον και για πόσο
Για πόσο ακόμα θα αντέχω, για πόσο θα τρέχω
Για πόσο θα έχω τα μάτια ανοιχτά για να βλέπω
Για πόσο θα γίνομαι λιώμα πες μου για πόσο ακόμα
Για πόσο τα χρόνια θα αλλάζουνε χρώμα το σώμα χαμένο
Μες τον τυφώνα, τον κυκεώνα που ζούμε
Σε ποιόν να στραφούμε και πως να αμυνθούμε
Δεν ξέρω αν μπορούμε να αντισταθούμε
Παν μέτρον άχρηστον αντίθετα με την γνωστή ρήση
Ο τρόπος σκέψης σήμερα φώτα, κάμερα, στήση
Στη σειρά ανθρώπινα μυαλά βιάζονται παράφυση
Και δεν υπάρχει καμιά λύση που να μπορεί να με πείσει
Τα πάντα πνιγμένα στο ψέμα στο αίμα
Μια σήψη με μέσα πολιτισμένα στου αιώνα το τέρμα
Γι' αυτό δες την από μόνος σου και πράξε ανάλογα
Αν δεν θες να γίνεις του πυρός παρανάλωμα
Συνδιάσκεψη κορυφής και σκοπός η ομαδοποίηση
Σημείωση ο πληθυσμός της Γης χρειάζεται μείωση
Δεν βρήκα αντίδοτο και πονάει ακόμα η πληγή
Φώναξα βοήθεια μα κανείς δεν ήταν εκεί
Έπεσε μόλυνση και έχει επεκταθεί
Και η απόρριψη συνώνυμο στη ζωή
Είναι ο κόσμος μας παράδοξος
Και εγώ ένας απροσάρμοστος
Ο τρόπος μου ανάρμοστος
Στη γεύση πάντα άνοστος
Θαρρώ πως είμαι άρρωστος
Ο τρόπος μου πια άγνωστος
Ανήθικος, άπληστος
Άπιστος, άχρωμ¬ος, ακάθεκτος
Και άκρως ακατάλληλος
Ο δρόμος που ανοίγεται
Αγκάθινος πύρινος και βλάσφημος
Ξύλινος, άοσμος μόνιμα παράλογος
Μου μοιάζει ο διάλογος
Και γίνομαι μισάνθρωπος
Φόρες που νιώθω άχρηστος
Πρωταρχικός τους μέλημα
Να παραμείνω άπραγος
Άδρομος, άδικος, άστατος, άπρακτος.¬
Στην ίδια μου τη χώρα
Νιώθω πως είμαι άποικος
Άδικα κατάδικος
Μα συνεχίζω ακάθεκτος
Άγγελος και διάβολος
Και παραμένω άφικτος και άφθαρτος
Στην μοίρα μου ανάδοχος
Άνθρωπος ζωή γέννηση και θάνατος
Τέλος και αρχή φθαρτός αθάνατος