Παλιό Ποτό Drink by F.F.C Lyrics
Ρωτάς τι κάνω, φωνάζεις
Γιατί μ' αλλάζεις, τρομάζεις
Όταν οι μέρες περνάνε
Όλο τα ίδια μου τάζεις
Φωνές και ίχνη σ' αρέσουν
Χαζεύουν λίγο και φεύγουν
Βοηθούν τη μιζέρια
Όμως πάλι σαλεύουν
Σε δουλεύουν, το ξέρεις
Όμως βαριέσαι να φέρεις
Την ώρα πάλι στα μέτρα κι άμα τα καταφέρεις
Γνωστό το βήμα σου, πίσω θέλεις να σε κρατήσω
Σκοτεινιάζει η μέρα, βοήθεια δώσ' μου αέρα
Πολλές φορές πιάνεις τον εαυτό σου σε λάθος ανθρώπους να ξεσπάς
Φορές που νιώθεις πως πουθενά δεν χωράς
Μόνος σου αρχίζεις να μιλάς
Κάποιος θα σ' έλεγε τρελό
Μα ξέρεις πως δεν είναι σωστό το συμπέρασμα αυτό
Ψάχνεις κάπου να κρατηθείς
Κουράστηκες να ελπίζεις σε θαύματα
Κι έχεις πάνω σου πληγές, εγκαύματα
Σα λάφυρα τα κουβαλάς, βρίσκονται εκεί
Να σου θυμίζουν τις μάχες μιας ζωής
Πολεμιστή σε χρήζουν
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Τη χρυσή τομή ψάχνω για να βρω και ν' αφεθώ
Μικρή διαδρομή και λίγος ο χρόνος για να το σκεφτώ
Σαν άσωτος υιός, που πίσω όμως δεν θέλει να γυρίσει
Και περιμένει στο σκοτάδι, κάτι να το φωτίσει
Κάτι που να του δείξει, πως να κερδίσει το στοίχημα
Και το κάθε ατύχημα, να μην πιαστεί σαν αδίκημα
Κι αν θα πληρώσει το τίμημα, να 'ναι από λάθος δικό του
Να φταίει αυτός αν θα σωθεί, να φταίει αυτός για το χαμό του
Για μια στιγμή απαρνιέσαι φίλους και μόνος πλανιέσαι
Ψάχνεις το χάος να βρεις, λίγα τα χρόνια, ξεχνιέσαι
Η μοναξιά γκόμενά σου, τροφή καλή τα λεφτά σου
Λίγο-πολύ έχεις μάθει, ν' αγαπάς τη γενιά σου
Ξέρει στην πλάτη να σ' έχει, να σε πονά, να προσέχει
Να μην υπάρχει αντίδοτο και μόνο πίκρα να βρει
Για το αντίδοτο σ' έχει για τα καλά πουλημένο
Και ξεγραμμένο απ' τους χάρτες, σαν μια κουκκίδα, σκισμένο
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Μη ζητάς εξηγήσεις, αφού το ξέρω θ' αργήσεις
Λάθος εικόνες σου δίνουν, τις αγκαλιάζεις, να ζήσεις
Σαν της ψυχής τη σοφία και σαν του μάγου κακία
Χωρίς αιτία και λόγο ψάχνεις στης σκέψης τα κρύα
Κι αν αγναντεύεις τη νύχτα, στης μοναξιάς τα ξενύχτια
Έχω τα δίχτυα κομμένα, τα σχοινιά τεντωμένα
Κρατάνε μόνο για σένα, δεν έχει χώρο για μένα
Λίγο-πολύ το ζητάς, δε θέλεις φίλο κανένα
Πάλι καλά που υπάρχει και κάποιος και με καταλαβαίνει
Κι όταν τις σκέψεις μου λέω, ποτέ του δεν μ' αποπαίρνει
Στην πορεία έχω μάθει, πως είναι δύσκολο να 'σαι
Σωστός με όλους, τη στιγμή που όλοι σου λένε θάψε
Και άσε στην άκρη εγωισμούς, κάνε μια ακόμα παραχώρηση
Κι ύστερα να ζητάς απ' την ψυχή συγχώρεση κι αθώωση
Κι όταν παρθεί απόφαση, να 'σαι παρόν όταν σε κρίνει
Δεν θες να πέφτει
Στη σελήνη
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Γιατί μ' αλλάζεις, τρομάζεις
Όταν οι μέρες περνάνε
Όλο τα ίδια μου τάζεις
Φωνές και ίχνη σ' αρέσουν
Χαζεύουν λίγο και φεύγουν
Βοηθούν τη μιζέρια
Όμως πάλι σαλεύουν
Σε δουλεύουν, το ξέρεις
Όμως βαριέσαι να φέρεις
Την ώρα πάλι στα μέτρα κι άμα τα καταφέρεις
Γνωστό το βήμα σου, πίσω θέλεις να σε κρατήσω
Σκοτεινιάζει η μέρα, βοήθεια δώσ' μου αέρα
Πολλές φορές πιάνεις τον εαυτό σου σε λάθος ανθρώπους να ξεσπάς
Φορές που νιώθεις πως πουθενά δεν χωράς
Μόνος σου αρχίζεις να μιλάς
Κάποιος θα σ' έλεγε τρελό
Μα ξέρεις πως δεν είναι σωστό το συμπέρασμα αυτό
Ψάχνεις κάπου να κρατηθείς
Κουράστηκες να ελπίζεις σε θαύματα
Κι έχεις πάνω σου πληγές, εγκαύματα
Σα λάφυρα τα κουβαλάς, βρίσκονται εκεί
Να σου θυμίζουν τις μάχες μιας ζωής
Πολεμιστή σε χρήζουν
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Τη χρυσή τομή ψάχνω για να βρω και ν' αφεθώ
Μικρή διαδρομή και λίγος ο χρόνος για να το σκεφτώ
Σαν άσωτος υιός, που πίσω όμως δεν θέλει να γυρίσει
Και περιμένει στο σκοτάδι, κάτι να το φωτίσει
Κάτι που να του δείξει, πως να κερδίσει το στοίχημα
Και το κάθε ατύχημα, να μην πιαστεί σαν αδίκημα
Κι αν θα πληρώσει το τίμημα, να 'ναι από λάθος δικό του
Να φταίει αυτός αν θα σωθεί, να φταίει αυτός για το χαμό του
Για μια στιγμή απαρνιέσαι φίλους και μόνος πλανιέσαι
Ψάχνεις το χάος να βρεις, λίγα τα χρόνια, ξεχνιέσαι
Η μοναξιά γκόμενά σου, τροφή καλή τα λεφτά σου
Λίγο-πολύ έχεις μάθει, ν' αγαπάς τη γενιά σου
Ξέρει στην πλάτη να σ' έχει, να σε πονά, να προσέχει
Να μην υπάρχει αντίδοτο και μόνο πίκρα να βρει
Για το αντίδοτο σ' έχει για τα καλά πουλημένο
Και ξεγραμμένο απ' τους χάρτες, σαν μια κουκκίδα, σκισμένο
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Μη ζητάς εξηγήσεις, αφού το ξέρω θ' αργήσεις
Λάθος εικόνες σου δίνουν, τις αγκαλιάζεις, να ζήσεις
Σαν της ψυχής τη σοφία και σαν του μάγου κακία
Χωρίς αιτία και λόγο ψάχνεις στης σκέψης τα κρύα
Κι αν αγναντεύεις τη νύχτα, στης μοναξιάς τα ξενύχτια
Έχω τα δίχτυα κομμένα, τα σχοινιά τεντωμένα
Κρατάνε μόνο για σένα, δεν έχει χώρο για μένα
Λίγο-πολύ το ζητάς, δε θέλεις φίλο κανένα
Πάλι καλά που υπάρχει και κάποιος και με καταλαβαίνει
Κι όταν τις σκέψεις μου λέω, ποτέ του δεν μ' αποπαίρνει
Στην πορεία έχω μάθει, πως είναι δύσκολο να 'σαι
Σωστός με όλους, τη στιγμή που όλοι σου λένε θάψε
Και άσε στην άκρη εγωισμούς, κάνε μια ακόμα παραχώρηση
Κι ύστερα να ζητάς απ' την ψυχή συγχώρεση κι αθώωση
Κι όταν παρθεί απόφαση, να 'σαι παρόν όταν σε κρίνει
Δεν θες να πέφτει
Στη σελήνη
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό
Πες μου τι θες
Βάλε να πιω
Απ' το παλιό αυτό ποτό
Ναι, έχω κάτι να σου πω για το πως κερδίζει το κακό
Γνωστό μου είναι, ευχαριστώ μα εγώ τα λάθη μου μετρώ
Εδώ σταύρωσαν το Χριστό
Μήπως δεν ήταν αρκετό