Όλοι Eναντίον Oλων by Eversor (GRC) Lyrics
Πόλη - λαβύρινθος, Χίτσκοκ - ίλιγγος
Γειτονιές που βράζουνε σαν να΄ναι εμφύλιος
Είναι σαν ανοιχτή πληγή
Όλοι μας χτυπάμε παρατάμε σαν ασυνείδητοι οδηγοί
Ζούμε σε εγρήγορση , κάθε στιγμή με πίστωση
Κανείς μας δεν θα δει παράδεισο, εγγύηση
Κάθε πρωί άλλη μια μάχη να παλέψεις
Κι αν το βράδυ μας βρει εδώ, μια τελετή στέψης
Αδιάφθοροι, Brian De Palma
Από μικροί, κλέφτες κι αστυνόμοι στο παιχνίδι με το κάρμα
Ανάσες φυγής πριν απ’το λάκκο
Μια τζούρα καλό, βαρύ τομπάκο
Χαραγμένο το σώμα μας, βρώμικα τα μητρώα μας
Μια ανάμνηση από μπόμπιρες να μας κρατάει στη χώρα μας
Το ορφανό της καταιγίδας, των φτωχών Μήδας
Το kama sutra του πόνου και της ελπίδας γιος
Μες στα ιερά της Αφροδίτης
Εταίρες για να εμπνευστεί ο μύστης
Αθήνα - εμπιστευτικό φονικό
Διάφανα κρίνα για τον χαμό
Hook x2 :
Αν είχες μια ανάσα που θα την έδινες ;
Αν είχες μια σφαίρα που θα την έστελνες ;
Σε μένα ή σε σένα ;
Όλοι εναντίων όλων έχοντας εχθρό κανέναν
Αληθώς ο κύριος όταν ηχεί το σήμαντρο
Έβγαλα το φίμωτρο, βγήκα από τον λήθαργο
Λήσταρχος που βγήκε απ’το κρησφύγετο
Στον κήπο της Εδέμ βγαίνει περίπατο ο αδίστακτος
Ο δρόμος βάφτισε τον άντρα όπως τον κόπρο η μάντρα
Όπως η μοίρα υφάντρα που σου προσφέρει σκάρτα
Ακόμα κι άθελα, ίσως να βρεθείς ανάσκελα
Στον πόλεμο ένα μέσα στα τόσα νεκροτάμπελα
Και Αποκάλυψη τώρα με Μάρλον Μπράντο φόρα
Μαστούρα μανδραγόρα, ο κύκλος μου καμόρα
Ζωώδη ένστικτα το ίδιο αιμοβόρα
Το ίδιο βρώμικα με όσα λέω στη σινιόρα
Μέρα προαυλισμού πρώτη, πτέρυγα πρώτη
Ψάχνουν τον καταδότη, παρόντες όλοι
Και φέρνει η όστρια βρωμιά απ’τ’απόστημα
Τα μπλε κουρέλια με τα εθνόσημα να σκεπάζουν εντόσθια
Hook x2 :
Αν είχες μια ανάσα που θα την έδινες ;
Αν είχες μια σφαίρα που θα την έστελνες ;
Σε μένα ή σε σένα ;
Όλοι εναντίων όλων έχοντας εχθρό κανέναν
Φέρνω την αυγή μια ώρα αρχύτερα κι ό,τι μου φέξει
Αν σου’χει λείψει το φαί τότε κανείς να μην νηστέψει, εδώ
Πηδάμε στο κενό, ξεγράφουμε τον φίλο που αράζει με εχθρό
Όμηρο ζωντανό δεν κρατάμε μες στο περιπολικό
Κι αν στην κόλαση μας πάει το ουρλιαχτό, εκεί θα πάμε
Πίνουμε αθάνατο νερό με gin το σπάμε
Δεν κοιμόμαστε, γι’αυτό και δεν μας βλέπουν να ξυπνάμε
Hook x2 :
Αν είχες μια ανάσα που θα την έδινες ;
Αν είχες μια σφαίρα που θα την έστελνες ;
Σε μένα ή σε σένα ;
Όλοι εναντίων όλων έχοντας εχθρό κανέναν
Γειτονιές που βράζουνε σαν να΄ναι εμφύλιος
Είναι σαν ανοιχτή πληγή
Όλοι μας χτυπάμε παρατάμε σαν ασυνείδητοι οδηγοί
Ζούμε σε εγρήγορση , κάθε στιγμή με πίστωση
Κανείς μας δεν θα δει παράδεισο, εγγύηση
Κάθε πρωί άλλη μια μάχη να παλέψεις
Κι αν το βράδυ μας βρει εδώ, μια τελετή στέψης
Αδιάφθοροι, Brian De Palma
Από μικροί, κλέφτες κι αστυνόμοι στο παιχνίδι με το κάρμα
Ανάσες φυγής πριν απ’το λάκκο
Μια τζούρα καλό, βαρύ τομπάκο
Χαραγμένο το σώμα μας, βρώμικα τα μητρώα μας
Μια ανάμνηση από μπόμπιρες να μας κρατάει στη χώρα μας
Το ορφανό της καταιγίδας, των φτωχών Μήδας
Το kama sutra του πόνου και της ελπίδας γιος
Μες στα ιερά της Αφροδίτης
Εταίρες για να εμπνευστεί ο μύστης
Αθήνα - εμπιστευτικό φονικό
Διάφανα κρίνα για τον χαμό
Hook x2 :
Αν είχες μια ανάσα που θα την έδινες ;
Αν είχες μια σφαίρα που θα την έστελνες ;
Σε μένα ή σε σένα ;
Όλοι εναντίων όλων έχοντας εχθρό κανέναν
Αληθώς ο κύριος όταν ηχεί το σήμαντρο
Έβγαλα το φίμωτρο, βγήκα από τον λήθαργο
Λήσταρχος που βγήκε απ’το κρησφύγετο
Στον κήπο της Εδέμ βγαίνει περίπατο ο αδίστακτος
Ο δρόμος βάφτισε τον άντρα όπως τον κόπρο η μάντρα
Όπως η μοίρα υφάντρα που σου προσφέρει σκάρτα
Ακόμα κι άθελα, ίσως να βρεθείς ανάσκελα
Στον πόλεμο ένα μέσα στα τόσα νεκροτάμπελα
Και Αποκάλυψη τώρα με Μάρλον Μπράντο φόρα
Μαστούρα μανδραγόρα, ο κύκλος μου καμόρα
Ζωώδη ένστικτα το ίδιο αιμοβόρα
Το ίδιο βρώμικα με όσα λέω στη σινιόρα
Μέρα προαυλισμού πρώτη, πτέρυγα πρώτη
Ψάχνουν τον καταδότη, παρόντες όλοι
Και φέρνει η όστρια βρωμιά απ’τ’απόστημα
Τα μπλε κουρέλια με τα εθνόσημα να σκεπάζουν εντόσθια
Hook x2 :
Αν είχες μια ανάσα που θα την έδινες ;
Αν είχες μια σφαίρα που θα την έστελνες ;
Σε μένα ή σε σένα ;
Όλοι εναντίων όλων έχοντας εχθρό κανέναν
Φέρνω την αυγή μια ώρα αρχύτερα κι ό,τι μου φέξει
Αν σου’χει λείψει το φαί τότε κανείς να μην νηστέψει, εδώ
Πηδάμε στο κενό, ξεγράφουμε τον φίλο που αράζει με εχθρό
Όμηρο ζωντανό δεν κρατάμε μες στο περιπολικό
Κι αν στην κόλαση μας πάει το ουρλιαχτό, εκεί θα πάμε
Πίνουμε αθάνατο νερό με gin το σπάμε
Δεν κοιμόμαστε, γι’αυτό και δεν μας βλέπουν να ξυπνάμε
Hook x2 :
Αν είχες μια ανάσα που θα την έδινες ;
Αν είχες μια σφαίρα που θα την έστελνες ;
Σε μένα ή σε σένα ;
Όλοι εναντίων όλων έχοντας εχθρό κανέναν