Geen komen gaan by Etwin Grootscholten Lyrics
ik kom mijn flat niet uit
ik kom de bus niet in
want ontegenzeggelijk en warempel
overal ligt wel een drempel
dus heb ik eigenlijk ook geen weg
hoe ik ook schreeuw en wat ik ook zeg:
pech! gaandeweg raak ik langzaam van de leg
gelukkig kan ik horen en nog redelijk wat zien
en ik kan praten bovendien
tegen dovemansoren en ziende blinden
die er iets op moeten vinden
dat ik buitenshuis ook een weg heb
dat ik niet voor iedereen en alles wegeb
want ik kom mijn flat niet uit
ik kom de bus niet in
en mijn huis is er bij de gratie van het vertrek
want verrek de wereld in en het maken van nieuwe dromen
om vermoeid doch opgewekt weer thuis te komen
maar ik kom nooit thuis
want ik kan mijn flat niet uit
wie of wat geeft mij een weg hieruit
wie of wat geeft mij een weidser onderkomen?
als de bus vertrekt weet ik
dat ik weer de aansluiting heb gemist
achter het net heb gevist
in het kommetje van mijn flatteuze leven
en ik hoef niet te zweven
ik wil alleen beleven
dat ik mijn flat uitkom
de bus in
dat ik hoor en luister
dat ik schreeuw en fluister
dat ik zie
dat ik niet voor alles en iedereen wegeb
dat ik er ben voor een ander
in een weidser leven
ik kom de bus niet in
want ontegenzeggelijk en warempel
overal ligt wel een drempel
dus heb ik eigenlijk ook geen weg
hoe ik ook schreeuw en wat ik ook zeg:
pech! gaandeweg raak ik langzaam van de leg
gelukkig kan ik horen en nog redelijk wat zien
en ik kan praten bovendien
tegen dovemansoren en ziende blinden
die er iets op moeten vinden
dat ik buitenshuis ook een weg heb
dat ik niet voor iedereen en alles wegeb
want ik kom mijn flat niet uit
ik kom de bus niet in
en mijn huis is er bij de gratie van het vertrek
want verrek de wereld in en het maken van nieuwe dromen
om vermoeid doch opgewekt weer thuis te komen
maar ik kom nooit thuis
want ik kan mijn flat niet uit
wie of wat geeft mij een weg hieruit
wie of wat geeft mij een weidser onderkomen?
als de bus vertrekt weet ik
dat ik weer de aansluiting heb gemist
achter het net heb gevist
in het kommetje van mijn flatteuze leven
en ik hoef niet te zweven
ik wil alleen beleven
dat ik mijn flat uitkom
de bus in
dat ik hoor en luister
dat ik schreeuw en fluister
dat ik zie
dat ik niet voor alles en iedereen wegeb
dat ik er ben voor een ander
in een weidser leven