Fly mode by Eshos (GRC) Lyrics
Ρωτάνε τί νέα από την πόλη
“τι να σου πώ αδερφέ μου, νιώθω κοιμάται καιρό”
Πράσινα φώτα, έρημοι δρόμοι
Μονο anthems απ’τ’αλάνια στα ηχεία το κρατάν ζωντανό!
Αθεράπευτοι κι ονειροπόλοι
Καθένας φέρει μες στο game ξέρεις κάτι τρελό
Σαλούγκα μ’άδειο πορτοφόλι
To team το χτίζει κάθε μέρα ώστε να ζούμε μόνο απ’αυτό
Σήμερα δεν έχει τηλέφωνα
Τά χουμε στο Fly Mode
Σήμερα θα μείνω μές στο σπίτι
Το mic έχω icon
Όσο το θέλω τόσο το τρέχω κάνουμε rhyme drop
Γράφουμε πάλι
Νιώθουμε πάλι το staff μες στο νάϊλον
Δήμιουργούμε γιατί αιμμοραγούμε αν δεν βγεί ότι νιώθουμε ξέρεις
Κι’αν δεν εκφραστούμε πως να σου το πούμε το νόημα χάνεται βλέπεις
Η πολη κοιμαται καιρό
Και μεις σπάμε εδώ
Τη σιωπή πρίν οι πρώτες σταγόνες δροσίσουν το δέρμα μας και την ψυχή μας το θέλεις
Ώρες ώρες νιώθω έτσι
Πώς να στο πώ με μια λέξη
Ότι μ’αυτό νιώθω έλξη
Γράφω, σβήνω
Γράφω, Στρίβω
Το ξέρω πως είμαι σε θέση
Να το πλάσουμε όπως μας αρέσει
Σήμερα βρέχει, σήμερα γράφουμε, σήμερα έτσι
Λέμε να το πάμε μέχρι το τέρμα, μέχρι να φέξει
Δυνάμωσε κι’αλλο
Λίγο ακόμα
Αυτό κάπως έτσι
Μεθάμε και παραπατάμε πετάμε τις στάχτες πάνω στο τραπέζι
Ρωτάνε τί νέα από την πόλη
“τι να σου πώ αδερφέ μου, νιώθω κοιμάται καιρό”
Πράσινα φώτα, έρημοι δρόμοι
Μονο anthems απ’τ’αλάνια στα ηχεία το κρατάν ζωντανό!
Αθεράπευτοι κι ονειροπόλοι
Καθένας φέρει μες στο game ξέρεις κάτι τρελό
Σαλούγκα μ’άδειο πορτοφόλι
To team το χτίζει κάθε μέρα ώστε να ζούμε μόνο απ’αυτό
Μην με περιμένεις πρίν νυχτώσει Baby έχω δουλειές
Στης πόλης τους ασύρματους με beats να κάνω παρεμβολές
Βαδίζουμε με τ’όνειρο ανεξάρτητα απ’τις αποδοχές
Μιλάνε μα τους υπνωτίζει κάθε τρακ σαν το εκρεμμές
Χορεύουμε σαν να ταν η ζωή γαμώτο μόνο γιορτές
Studio turn up σαν να ήμασταν διαδηλωτές
Απ'τ’Ανατολικά στα Δυτικά μια πόλη σε προσευχές
Σκάνε τα αλάνια με φανέλες κάπως γηπεδικές
Σαν τον Αντριάνο μές στο booth το λέω γιατρεύω πληγές
Όσο πάνω μας τρέχουν εκατομμύρια στατιστικές
Σε βρίσκω και σε χάνω λίγο πιο ψηλά απ’τα κτήρια
Στις κίτρινες του ορίζοντα γραμμές
Ζωή σκληρή ζωή γλυκιά
Ώσπου η κλεψύδρα της ζωής δεν σταματά
Φώτα που αφήνουν το λιμάνι κάτω από πυροτεχνήματα
Φώτα που αφήνουν μια πυκνή σκιά
Ρωτάνε τί νέα από την πόλη
“τι να σου πώ αδερφέ μου, νιώθω κοιμάται καιρό”
Πράσινα φώτα, έρημοι δρόμοι
Μονο anthems απ’τ’αλάνια στα ηχεία το κρατάν ζωντανό!
Αθεράπευτοι κι ονειροπόλοι
Καθένας φέρει μες στο game ξέρεις κάτι τρελό
Σαλούγκα μ’άδειο πορτοφόλι
To team το χτίζει κάθε μέρα ώστε να ζούμε μόνο απ’αυτό
“τι να σου πώ αδερφέ μου, νιώθω κοιμάται καιρό”
Πράσινα φώτα, έρημοι δρόμοι
Μονο anthems απ’τ’αλάνια στα ηχεία το κρατάν ζωντανό!
Αθεράπευτοι κι ονειροπόλοι
Καθένας φέρει μες στο game ξέρεις κάτι τρελό
Σαλούγκα μ’άδειο πορτοφόλι
To team το χτίζει κάθε μέρα ώστε να ζούμε μόνο απ’αυτό
Σήμερα δεν έχει τηλέφωνα
Τά χουμε στο Fly Mode
Σήμερα θα μείνω μές στο σπίτι
Το mic έχω icon
Όσο το θέλω τόσο το τρέχω κάνουμε rhyme drop
Γράφουμε πάλι
Νιώθουμε πάλι το staff μες στο νάϊλον
Δήμιουργούμε γιατί αιμμοραγούμε αν δεν βγεί ότι νιώθουμε ξέρεις
Κι’αν δεν εκφραστούμε πως να σου το πούμε το νόημα χάνεται βλέπεις
Η πολη κοιμαται καιρό
Και μεις σπάμε εδώ
Τη σιωπή πρίν οι πρώτες σταγόνες δροσίσουν το δέρμα μας και την ψυχή μας το θέλεις
Ώρες ώρες νιώθω έτσι
Πώς να στο πώ με μια λέξη
Ότι μ’αυτό νιώθω έλξη
Γράφω, σβήνω
Γράφω, Στρίβω
Το ξέρω πως είμαι σε θέση
Να το πλάσουμε όπως μας αρέσει
Σήμερα βρέχει, σήμερα γράφουμε, σήμερα έτσι
Λέμε να το πάμε μέχρι το τέρμα, μέχρι να φέξει
Δυνάμωσε κι’αλλο
Λίγο ακόμα
Αυτό κάπως έτσι
Μεθάμε και παραπατάμε πετάμε τις στάχτες πάνω στο τραπέζι
Ρωτάνε τί νέα από την πόλη
“τι να σου πώ αδερφέ μου, νιώθω κοιμάται καιρό”
Πράσινα φώτα, έρημοι δρόμοι
Μονο anthems απ’τ’αλάνια στα ηχεία το κρατάν ζωντανό!
Αθεράπευτοι κι ονειροπόλοι
Καθένας φέρει μες στο game ξέρεις κάτι τρελό
Σαλούγκα μ’άδειο πορτοφόλι
To team το χτίζει κάθε μέρα ώστε να ζούμε μόνο απ’αυτό
Μην με περιμένεις πρίν νυχτώσει Baby έχω δουλειές
Στης πόλης τους ασύρματους με beats να κάνω παρεμβολές
Βαδίζουμε με τ’όνειρο ανεξάρτητα απ’τις αποδοχές
Μιλάνε μα τους υπνωτίζει κάθε τρακ σαν το εκρεμμές
Χορεύουμε σαν να ταν η ζωή γαμώτο μόνο γιορτές
Studio turn up σαν να ήμασταν διαδηλωτές
Απ'τ’Ανατολικά στα Δυτικά μια πόλη σε προσευχές
Σκάνε τα αλάνια με φανέλες κάπως γηπεδικές
Σαν τον Αντριάνο μές στο booth το λέω γιατρεύω πληγές
Όσο πάνω μας τρέχουν εκατομμύρια στατιστικές
Σε βρίσκω και σε χάνω λίγο πιο ψηλά απ’τα κτήρια
Στις κίτρινες του ορίζοντα γραμμές
Ζωή σκληρή ζωή γλυκιά
Ώσπου η κλεψύδρα της ζωής δεν σταματά
Φώτα που αφήνουν το λιμάνι κάτω από πυροτεχνήματα
Φώτα που αφήνουν μια πυκνή σκιά
Ρωτάνε τί νέα από την πόλη
“τι να σου πώ αδερφέ μου, νιώθω κοιμάται καιρό”
Πράσινα φώτα, έρημοι δρόμοι
Μονο anthems απ’τ’αλάνια στα ηχεία το κρατάν ζωντανό!
Αθεράπευτοι κι ονειροπόλοι
Καθένας φέρει μες στο game ξέρεις κάτι τρελό
Σαλούγκα μ’άδειο πορτοφόλι
To team το χτίζει κάθε μέρα ώστε να ζούμε μόνο απ’αυτό