Eksen by Emrebiotic Lyrics
(Hook)
Eksilsem de eksen gerekmez
Tek stilden nefesler ve tek sen
Tekziplerle gizlerdi hitler
Tek tip sen zehirlen şehirden
Dindarlar mehisten kesitler
Toplum alkolik pek bi sikler
Kitlen ilgilensin nezihler
Bi gün çal felekten gerekmez
(Verse 1)
Eksenimde bi dünya var, ışığın askeri
Ve savaşmak yükümlülüktü ona başından beri
Bu müzik yoksa bas geri
Ha bateri ha bas teli
Müzik olmadan hayatım bu renklerin en pasteli
Söz yazarım, ki zille buluşunca Jazz denir
Eminimki zırhım modern sahteliğe karşı saf demir
Medya genişler ve kuduz köpekleri gezdirir
Şartlar aleyhime hayat hayalleri ezdirir
Arka bahçe, stüdyo müzik sevgi istedim
Ve hepten arpej, aranje müzik falan işlerim
Olsa yanımda sevdiğim ve hep yanımda kardeşim
Gerçek olan şeyler yaşadıkça hep güzelleşir
Vergiler ve suçlar, kontrolsüz devlet
Hep delirmiş insan onu cennetine sevket
Zorunluluktan küfür et bu duvarlara gördüğün
10 kilometre git her sabah bu nası kördüğüm
(Hook)
Eksilsem de eksen gerekmez
Tek stilden nefesler ve tek sen
Tekziplerle gizlerdi hitler
Tek tip sen zehirlen şehirden
Dindarlar mehisten kesitler
Toplum alkolik pek bi sikler
Kitlen ilgilensin nezihler
Bi gün çal felekten gerekmez
(Verse 2)
Buna siz düzen diyin
Ben ise düzelmiyim
Yaşama hevesimdi o odanın güzelliği
Eksik kalan duygularım toplanırken iyi
Bu duygu gerçek olmasa kafiye dizer miyim
Bu benim şans eseri bulduğum bi track değil
Hayalleri aldım şartlara tetiği çektim
Ve eskilirim kendi eksenimdeki hatlardan
Ama bu son (değil)
Bıktım artık köhne cevaplardan
Bana bi sor bak
Analiz olmadan anayolda gaza basııyosun
Freni yolla
Nede olsa hayatını milyonlar
Götütür haraketlerini yokla
Fotoğraf en tehlikeli nesnedir
Geçmişe gönderip acılarımızla beslenir
Bazı duyguları özledim tabi nefes verip
Yaşamaya devam ettim artık çöktü eksenim
Kimse anlamaz sanki bu mevzular pek derin
Ve eksenime olan mektup 16 bar defterim
Her şeyden göremediğim kadar uzaklaştım
Göremiceğim kadar yakınımda her biri
Aklımdaki şekiller ve Bıktıran durumlar, beati kıstıran drumlar, bense
Hep tren yolunda, karlı dağlar eşliğinde
Hepten orda hiç bulunmam, ehli geldi bak
Sonunda işin, kaçmak için tek yolun var
Belki yarın uyanırım şu dünyanın tartısı
Sade ben ve boş mahallem ne toplum ne başkası
Mahallemde Gezerim, ruhum ile yalnızım
Sönük bir yıldızdım orda ışık oldum ansızın
Mektupları yazdım hala atmadım ve saklı
Bestelerim bitti kimisi içli kimi yasaklı
Bi parktı, yaşarken içinde bulunduğum yer
Ve farklı insanlar için tüm haklılar hüküm yer!
Eksilsem de eksen gerekmez
Tek stilden nefesler ve tek sen
Tekziplerle gizlerdi hitler
Tek tip sen zehirlen şehirden
Dindarlar mehisten kesitler
Toplum alkolik pek bi sikler
Kitlen ilgilensin nezihler
Bi gün çal felekten gerekmez
(Verse 1)
Eksenimde bi dünya var, ışığın askeri
Ve savaşmak yükümlülüktü ona başından beri
Bu müzik yoksa bas geri
Ha bateri ha bas teli
Müzik olmadan hayatım bu renklerin en pasteli
Söz yazarım, ki zille buluşunca Jazz denir
Eminimki zırhım modern sahteliğe karşı saf demir
Medya genişler ve kuduz köpekleri gezdirir
Şartlar aleyhime hayat hayalleri ezdirir
Arka bahçe, stüdyo müzik sevgi istedim
Ve hepten arpej, aranje müzik falan işlerim
Olsa yanımda sevdiğim ve hep yanımda kardeşim
Gerçek olan şeyler yaşadıkça hep güzelleşir
Vergiler ve suçlar, kontrolsüz devlet
Hep delirmiş insan onu cennetine sevket
Zorunluluktan küfür et bu duvarlara gördüğün
10 kilometre git her sabah bu nası kördüğüm
(Hook)
Eksilsem de eksen gerekmez
Tek stilden nefesler ve tek sen
Tekziplerle gizlerdi hitler
Tek tip sen zehirlen şehirden
Dindarlar mehisten kesitler
Toplum alkolik pek bi sikler
Kitlen ilgilensin nezihler
Bi gün çal felekten gerekmez
(Verse 2)
Buna siz düzen diyin
Ben ise düzelmiyim
Yaşama hevesimdi o odanın güzelliği
Eksik kalan duygularım toplanırken iyi
Bu duygu gerçek olmasa kafiye dizer miyim
Bu benim şans eseri bulduğum bi track değil
Hayalleri aldım şartlara tetiği çektim
Ve eskilirim kendi eksenimdeki hatlardan
Ama bu son (değil)
Bıktım artık köhne cevaplardan
Bana bi sor bak
Analiz olmadan anayolda gaza basııyosun
Freni yolla
Nede olsa hayatını milyonlar
Götütür haraketlerini yokla
Fotoğraf en tehlikeli nesnedir
Geçmişe gönderip acılarımızla beslenir
Bazı duyguları özledim tabi nefes verip
Yaşamaya devam ettim artık çöktü eksenim
Kimse anlamaz sanki bu mevzular pek derin
Ve eksenime olan mektup 16 bar defterim
Her şeyden göremediğim kadar uzaklaştım
Göremiceğim kadar yakınımda her biri
Aklımdaki şekiller ve Bıktıran durumlar, beati kıstıran drumlar, bense
Hep tren yolunda, karlı dağlar eşliğinde
Hepten orda hiç bulunmam, ehli geldi bak
Sonunda işin, kaçmak için tek yolun var
Belki yarın uyanırım şu dünyanın tartısı
Sade ben ve boş mahallem ne toplum ne başkası
Mahallemde Gezerim, ruhum ile yalnızım
Sönük bir yıldızdım orda ışık oldum ansızın
Mektupları yazdım hala atmadım ve saklı
Bestelerim bitti kimisi içli kimi yasaklı
Bi parktı, yaşarken içinde bulunduğum yer
Ve farklı insanlar için tüm haklılar hüküm yer!