Pencere by Eion Vaider Lyrics
[Verse 1]
Bir uçurum, düştüğüm yavaş yavaş her gün
Ediyor düzenimi ters düz
Ve de ne diyebilirim ki
Bu sadece basit bir döngü
İnsan hep aynı
Değiştiremez bunu kafaya bir kurşun
Yok olur günden güne içimdeki kuşku
Bırakın ruhumu bu gezegenden uçsun (bırakın uçsun)
Ey, sanırım yeterince kavradım bu boku
Der annem bana oku
Düşünürüm beni deli eden sayfalar mı sonum
Ama bu şey yeteneğim ile aydınlatır yolu di' mi Oğuz (Di' mi Oğuz)
Yaşadığım hissi gelin bana sorun
Bir gün hedeflerim hepinize hedef olur
Fakat o gün gеlip çattığında değişir bu konu (Değişir bu konu)
Ruhum sözümü dinlemiyor
Hеr gün yoruyor beni bu tehlikeli yol
Beyciler'in içinde ki bir çocuk yükseliyor
Bana sokak sana paraların huzur veriyor ah
Bu şey öfkemi dizginlemiyor
Sadece çıkışına araç olabiliyorken
Çokta zorlamaya gerek yok
Nasılsa hıphızlı hedefime doğru gidiyorum ben
[Nakarat]
Küçük bir pencereden
Neler olacak bunu kestiremem
Şans eline geçer tek bir sefer
Ölmem bu satırlarım eskimeden
Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
[Verse 2]
Ne fark eder ki? Avazın çıktığı kadar bağırsan bile
Ne fark eder ki? Duyamayacakları kadar batmışsan dibe
Kurtul bu çukurdan kırıyorum zincirleri bir daha
Sıyrılır bedenim tüm sorunlardan, ay üzerime ışıldadığında
Hala, yorulmuyorum bir türlü koşup
Hala, gökyüzünü uzak sanıyorum
Hala, yıldızları sayıp arıyorum mana
Arıyorum mana
Olur mu sence ?
Bunun sonunda bırakır ağrı
Ruhunu sal da bir nefes alsın
Bir yanım Düzce bir yanım London
Bu yolu kaç kere gitmeliyim artık
Her seferinde yine başa sardı
Bütün hislerim olmamalı sanrı
Bugünüm böyle değişebilir yarın, şuna ne kaldı
Ben, olmadım sahte
İşlerim yoluna girene kadar sabret
Bana güven başarabilirim anne
Çünkü ben
[Nakarat]
Küçük bir pencereden
Neler olacak bunu kestiremem
Şans eline geçer tek bir sefer
Ölmem bu satırlarım eskimeden
Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
Ölmem bu satırlarım eskimeden çünkü ben
Küçük bir pencereden
Neler olacak bunu kestiremem
Şans eline geçer tek bir sefer
Ölmem bu satırlarım eskimeden
Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
Bir uçurum, düştüğüm yavaş yavaş her gün
Ediyor düzenimi ters düz
Ve de ne diyebilirim ki
Bu sadece basit bir döngü
İnsan hep aynı
Değiştiremez bunu kafaya bir kurşun
Yok olur günden güne içimdeki kuşku
Bırakın ruhumu bu gezegenden uçsun (bırakın uçsun)
Ey, sanırım yeterince kavradım bu boku
Der annem bana oku
Düşünürüm beni deli eden sayfalar mı sonum
Ama bu şey yeteneğim ile aydınlatır yolu di' mi Oğuz (Di' mi Oğuz)
Yaşadığım hissi gelin bana sorun
Bir gün hedeflerim hepinize hedef olur
Fakat o gün gеlip çattığında değişir bu konu (Değişir bu konu)
Ruhum sözümü dinlemiyor
Hеr gün yoruyor beni bu tehlikeli yol
Beyciler'in içinde ki bir çocuk yükseliyor
Bana sokak sana paraların huzur veriyor ah
Bu şey öfkemi dizginlemiyor
Sadece çıkışına araç olabiliyorken
Çokta zorlamaya gerek yok
Nasılsa hıphızlı hedefime doğru gidiyorum ben
[Nakarat]
Küçük bir pencereden
Neler olacak bunu kestiremem
Şans eline geçer tek bir sefer
Ölmem bu satırlarım eskimeden
Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
[Verse 2]
Ne fark eder ki? Avazın çıktığı kadar bağırsan bile
Ne fark eder ki? Duyamayacakları kadar batmışsan dibe
Kurtul bu çukurdan kırıyorum zincirleri bir daha
Sıyrılır bedenim tüm sorunlardan, ay üzerime ışıldadığında
Hala, yorulmuyorum bir türlü koşup
Hala, gökyüzünü uzak sanıyorum
Hala, yıldızları sayıp arıyorum mana
Arıyorum mana
Olur mu sence ?
Bunun sonunda bırakır ağrı
Ruhunu sal da bir nefes alsın
Bir yanım Düzce bir yanım London
Bu yolu kaç kere gitmeliyim artık
Her seferinde yine başa sardı
Bütün hislerim olmamalı sanrı
Bugünüm böyle değişebilir yarın, şuna ne kaldı
Ben, olmadım sahte
İşlerim yoluna girene kadar sabret
Bana güven başarabilirim anne
Çünkü ben
[Nakarat]
Küçük bir pencereden
Neler olacak bunu kestiremem
Şans eline geçer tek bir sefer
Ölmem bu satırlarım eskimeden
Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
Ölmem bu satırlarım eskimeden çünkü ben
Küçük bir pencereden
Neler olacak bunu kestiremem
Şans eline geçer tek bir sefer
Ölmem bu satırlarım eskimeden
Ölmem bu satırlarım eskimeden ben