Bozorg Shodim by Ehsan Lyrics
بزرگ شدیم گاهی جیب خالی با نداری
با یه توپه بازی شوتو دوست و بادبادک طلایی
ول تو آسمون
به دور از هر غرور و هر خلافی
ضرب و شتما شد نشست و
تش(تهش) نکرد یه کَس تلافی
آرزو بود یه ریشو موی پشت لب دراریم
برف به کف زد بسازیم آدم برفی
هر سلامی زود جوابی داشت و
بود تو بینمون یه حس خوب مهربانی
زخم و کینه زیر مهر سواری
می داد تختُ میداد پنج دبیره به قیافش
ریاست و سیاست و ریا کاری خیانت
هیشکی نداشت سفره دلشو
سادگی بود پیاله اش
واجب نبود بپرسی کی دشمنته کی یاور
طلبکارم اما یادم میاد گذشته هارو
میگم یه روزی وا کن از تو سرم معما رو
میخام ازش بریزه رود جاری گذشتهارو
وقتی میگیرم سمت خدا زبری دو دست هامو
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی
باید دوباره ساختش از نو کرد یه طراحی
پاشیدش رنگ و روی صفحه تنگ نقاشیش
بازی داد زنگ و زد رسیده وقت بنایی
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی
باید دوباره ساختش از نو کرد یه طراحی
پاشیدش رنگ و روی صفحه تنگ نقاشیش
بازی داد زنگ و زد رسیده وقت بنایی
.
قدامون بلند شد اما قلبا سال به سال کوچیک
برای ضربه به هم همش سراغ بامبولیمُ میگردیم
راحت و ریلکسیم واسمون مهم نیس از کارامون
کی زخمی شد کی رنجید
ناقلا سر میکنیم با کلاه میخندیم
تهمت میزنیم محکمو تبری بی دلیل و بی تردید
میگیم این تلخه چون تو مسجد اومده بی تسبیح
میگیم اون هرزه چون دیشب تو عروسی می رقصید
همنشین گرگا شدیم یادمون نی آدمارو
تک به تک پر دادیم دست سردی باورهارو
خوبی رفته عوضش کردن ادمارو بامقام و رتبه
نیکی رو دور یه جایی گم قطارو برده
صداش میاد به گوش از پشت درای قفلش
بجنب دِ ..
سنگ مفت ُ گنجیشکی که مفته
بزن که شاید شد به مغز هدف خوردش
نیکی رها شد گرفتیش شدی یه بُرده
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی
باید دوباره ساختش از نو کرد یه طراحی
پاشیدش رنگ و روی صفحه تنگ نقاشیش
بازی داد زنگ و زد رسیده وقت بنایی
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی...
با یه توپه بازی شوتو دوست و بادبادک طلایی
ول تو آسمون
به دور از هر غرور و هر خلافی
ضرب و شتما شد نشست و
تش(تهش) نکرد یه کَس تلافی
آرزو بود یه ریشو موی پشت لب دراریم
برف به کف زد بسازیم آدم برفی
هر سلامی زود جوابی داشت و
بود تو بینمون یه حس خوب مهربانی
زخم و کینه زیر مهر سواری
می داد تختُ میداد پنج دبیره به قیافش
ریاست و سیاست و ریا کاری خیانت
هیشکی نداشت سفره دلشو
سادگی بود پیاله اش
واجب نبود بپرسی کی دشمنته کی یاور
طلبکارم اما یادم میاد گذشته هارو
میگم یه روزی وا کن از تو سرم معما رو
میخام ازش بریزه رود جاری گذشتهارو
وقتی میگیرم سمت خدا زبری دو دست هامو
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی
باید دوباره ساختش از نو کرد یه طراحی
پاشیدش رنگ و روی صفحه تنگ نقاشیش
بازی داد زنگ و زد رسیده وقت بنایی
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی
باید دوباره ساختش از نو کرد یه طراحی
پاشیدش رنگ و روی صفحه تنگ نقاشیش
بازی داد زنگ و زد رسیده وقت بنایی
.
قدامون بلند شد اما قلبا سال به سال کوچیک
برای ضربه به هم همش سراغ بامبولیمُ میگردیم
راحت و ریلکسیم واسمون مهم نیس از کارامون
کی زخمی شد کی رنجید
ناقلا سر میکنیم با کلاه میخندیم
تهمت میزنیم محکمو تبری بی دلیل و بی تردید
میگیم این تلخه چون تو مسجد اومده بی تسبیح
میگیم اون هرزه چون دیشب تو عروسی می رقصید
همنشین گرگا شدیم یادمون نی آدمارو
تک به تک پر دادیم دست سردی باورهارو
خوبی رفته عوضش کردن ادمارو بامقام و رتبه
نیکی رو دور یه جایی گم قطارو برده
صداش میاد به گوش از پشت درای قفلش
بجنب دِ ..
سنگ مفت ُ گنجیشکی که مفته
بزن که شاید شد به مغز هدف خوردش
نیکی رها شد گرفتیش شدی یه بُرده
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی
باید دوباره ساختش از نو کرد یه طراحی
پاشیدش رنگ و روی صفحه تنگ نقاشیش
بازی داد زنگ و زد رسیده وقت بنایی
.
بزرگ شدیم اما قلبه دیگه مثل قبلآ (قبل ها)نی...