Kom Mee by De Kift Lyrics
Vannacht was m'n moeder bij me
Ze zat naast me op de vloer
En wreef met haar handpalmen over haar knieën
En ze keek me plotseling aan met bange ogen
Wil je iets voor me doen?
Maar je mag niet lachen, alsjeblieft niet
Kom mee
Ze greep mijn hand
En die voelde aan als sneeuw
Heel koel, heel los, heel licht
We stonden tussen een paar elzenbomen
Daar lag iets lichts
Kom zei ze, daar lig ik
Ik zag het skelet van een mens
En toen wees ze naar het skelet
Je mag niet lachen, zei ze
Dat ben ik
Kun je dat begrijpen?
Zeg nu zelf
Kan ik dat zijn?
Met alles wat ik vroeger was, heeft dat toch niks meer te maken?
Ze ging op de donkere aarde zitten, en keek bedroef voor zich uit
Met vroeger heeft dat niks meer te maken, zei ze
Helemaal niks
En toen raakte ze met haar vingertoppen iets op van de donkere aarde
En rook eraan
Vreemd, fluisterde ze
Zo vreemd
En ze hield me de aarde voor
En die was als sneeuw
Die was als de hand, waarmee ze mijn hand had gegrepen
Ruik, zei ze
Ik snoof diep
Nou?
Aarde, zei ik
En?
Een beetje zuur, een beetje bitter
Echte aarde
Maar toch vreemd, walgelijk toch?
Ik snoof diep de geur van de aarde in
En die rook koel, los en licht
Het ruikt lekker zei ik, naar aarde
Mijn moeder keek me met bange ogen aan
Het ruikt toch walgelijk?
Ik rook
Nee
Die ruikt zoals alle aarde
Vind je?
Ja
En je vindt het niet walgelijk?
Nee
Je ruikt echt lekker ma
Ruik nog eens goed
Ze nam een beetje tussen haar vingertoppen en rook
Ruikt alle aarde zo, vroeg ze
Ja, alle aarde
Ze snoof diep
Ze stak haar hand helemaal in de aarde en snoof
En toen keek ze me aan
Je hebt gelijk
Misschien ruikt 'ie heel lekker
Maar toch vreemd
Als ik bedenk dat ik dat ben
Toch wel verschrikkelijk vreemd
M'n moeder zat daar
En rook
En vergat mij
En zei het woord vreemd steeds minder vaak
Steeds zachter, zei ze het
En toen liep ik stilletjes terug naar huis
Het was half zes in de ochtend
En in de voortuin kwam overal aarde tussen de sneeuw kijken
En ik liep met m'n blote voeten over de donkere aarde in de sneeuw
En die was koel, los en licht
En hij geurde
Ik stond op, en ademde diep
Hij ruikt lekker ma
Ze zat naast me op de vloer
En wreef met haar handpalmen over haar knieën
En ze keek me plotseling aan met bange ogen
Wil je iets voor me doen?
Maar je mag niet lachen, alsjeblieft niet
Kom mee
Ze greep mijn hand
En die voelde aan als sneeuw
Heel koel, heel los, heel licht
We stonden tussen een paar elzenbomen
Daar lag iets lichts
Kom zei ze, daar lig ik
Ik zag het skelet van een mens
En toen wees ze naar het skelet
Je mag niet lachen, zei ze
Dat ben ik
Kun je dat begrijpen?
Zeg nu zelf
Kan ik dat zijn?
Met alles wat ik vroeger was, heeft dat toch niks meer te maken?
Ze ging op de donkere aarde zitten, en keek bedroef voor zich uit
Met vroeger heeft dat niks meer te maken, zei ze
Helemaal niks
En toen raakte ze met haar vingertoppen iets op van de donkere aarde
En rook eraan
Vreemd, fluisterde ze
Zo vreemd
En ze hield me de aarde voor
En die was als sneeuw
Die was als de hand, waarmee ze mijn hand had gegrepen
Ruik, zei ze
Ik snoof diep
Nou?
Aarde, zei ik
En?
Een beetje zuur, een beetje bitter
Echte aarde
Maar toch vreemd, walgelijk toch?
Ik snoof diep de geur van de aarde in
En die rook koel, los en licht
Het ruikt lekker zei ik, naar aarde
Mijn moeder keek me met bange ogen aan
Het ruikt toch walgelijk?
Ik rook
Nee
Die ruikt zoals alle aarde
Vind je?
Ja
En je vindt het niet walgelijk?
Nee
Je ruikt echt lekker ma
Ruik nog eens goed
Ze nam een beetje tussen haar vingertoppen en rook
Ruikt alle aarde zo, vroeg ze
Ja, alle aarde
Ze snoof diep
Ze stak haar hand helemaal in de aarde en snoof
En toen keek ze me aan
Je hebt gelijk
Misschien ruikt 'ie heel lekker
Maar toch vreemd
Als ik bedenk dat ik dat ben
Toch wel verschrikkelijk vreemd
M'n moeder zat daar
En rook
En vergat mij
En zei het woord vreemd steeds minder vaak
Steeds zachter, zei ze het
En toen liep ik stilletjes terug naar huis
Het was half zes in de ochtend
En in de voortuin kwam overal aarde tussen de sneeuw kijken
En ik liep met m'n blote voeten over de donkere aarde in de sneeuw
En die was koel, los en licht
En hij geurde
Ik stond op, en ademde diep
Hij ruikt lekker ma