Βράδια που Χάθηκα Vradia pou Xathika by Brando (GRC) Lyrics
[Verse 1: Yoda Priest]
Ποια Μαγδαληνή και ποια Σαλώμη
Του Ιούδα το στυλό ψάχνει ακόμη
Ποια με καμαρώνει πάνω στα καρφιά
Ποια Δαλιδά μου έχει κόψει τα μαλλιά
Και δεν μου βγαίνουν τα γραπτά στην ξενιτιά
Ο Γολγοθάς είναι απαραίτητος
Γιατί στην κορυφή θα γίνω μέτριος
Και αν μαζί μου περπατάς
Δεν θέλω να ακούσω τι πιστεύεις
Αλλά πες μου από τι ξύλο είναι φτιαγμένος ο σταυρός που κουβαλάς
Μάνα μεγάλωσα και τούτα τα γραπτά είναι κενά
Αλλά αμάρτησα και ξέρω τα παιδιά θα τα γεμίσουν με το χθες
Είναι οι ουλές ακόμα φρέσκες και τα νύχια κοφτερά
Γράφω ατσάλι και φωτιά
Μα τα χέρια μου γυμνά πως θα παλέψω
Έχω ακόμα μια θηλιά να πλέξω
Πριν σου επιτρέψω να τραβήξεις τον Αλέκο από τα δεινά
Ποια ύαινα φιλά τον εθισμένο και ποια τύχη τον γελά
Ίδιες βόλτες άλλο μήνα
Ένα πόδι στην Αθήνα και το άλλο στα σκατά
Δέκα σάπια τατουάζ και η γραβάτα που κοιτάς
Ασφυκτιάει μα είναι ρίμα οξυγόνο από μένα μην ζητάς
Δώσε πόντο και ο ήλιος είναι μαύρος απόψε
Αλέκο κόψε μου 'χες πει και μην φοβάσαι
Δεν ξέρω αν με μισείς αλλά σε βάφτισα αλήθεια
Γιατί τόσο αλύπητα μόνο εσύ και εκείνη με χτυπάτε
[Chorus: Solmeister]
Βράδια που τα 'πα γιατί άλλο δεν άντεχα
Βράδια που τα πια γιατί μαντάρα τα 'κανα
Βράδια που μάτια που με αγάπησαν δεν με είδαν
Εκείνα τα βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Βράδια που έξω έμειναν στο ξημέρωμα
Βράδια που ξέμειναν μετά το ξενέρωμα
Βράδια που σκέφτομαι ποιοι φέρθηκαν άδικα
Που ήταν βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
[Verse 2: Brando]
Μάνα τα 'κανα μαντάρα όσα γράφω είναι κατάρα
Κατάφερα στη φουρτούνα να σταθώ με τον στυλό
Μα αυτό με σκότωσε θαρρώ γιατί τώρα τον πόνο αυτό αποζητώ
Και το ποτό πλέον δεν είναι αρκετό
Για αυτό έσβησα τα τσιγάρα με σκόνη πριν τα κάψω
Όπως καίγεται το 'χθες για να μουδιάσω, να ξεχάσω
Ό,τι καίγεται το κερί που αντιπροσωπεύει τα χρόνια μου τόσο
Κλειδώσαν τα σαγόνια μου πριν το μέλλον μου κλειδώσω
Ήμουν αγόρι που στους αγοραίους έρωτες δεν έβρισκε μαγεία
Και την Ιουλιέτα έψαχνε αλλά δεν έψαχνε ρομάντζο
Μόνο να τη δει κάτω για να μάθει πριν πεθάνει αν πονάει η μαχαιριά
Γιατί τα 'μαθα λάθος, η μάνα μου μου είχε πει πως είμαι Ήλιος
Μα σκοτάδι πάντα όπου πάω έρχεται
Τα 'μαθα λάθος η μάνα μου μου είχε πει πως είμαι ήλιος
Γιατί οποίος πλησιάζει καίγεται, σέρνω μαζί μου θάνατο
Ραγισμένες καρδιές, η όψη μου δείχνει άρρωστη
Δε θέλω την θέση μου στο παράδεισο
Μου πες πως θα πάρω όσα αξίζω
Μα νομίζω στον αντίποδα πως είναι αδύνατο να πάρω τίποτα
Γιατί ζω στο περιθώριο από τη γέννα
Παιδί από οικογένεια καλή αλλά με τα μυαλά χαμένα
Γιατί δεν κατάλαβα τον κόσμο αλλά και αυτός
Δεν προσπάθησε να καταλάβει εμένα
[Chorus: Solmeister]
Βράδια που τα 'πα γιατί άλλο δεν άντεχα
Βράδια που τα πια γιατί μαντάρα τα 'κανα
Βράδια που μάτια που με αγάπησαν δεν με είδαν
Εκείνα τα βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Βράδια που έξω έμειναν στο ξημέρωμα
Βράδια που ξέμειναν μετά το ξενέρωμα
Βράδια που σκέφτομαι ποιοι φέρθηκαν άδικα
Που ήταν βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
[Verse 3: Solmeister]
Καταραμένη μου πένα απόψε να γράφεις για 'μένα
Έχουν ανάγκη από έκφραση τα παιδιά
Κανε τους το χατίρι μια φορά να γράψεις λίγο για 'κείνους
Και εγώ θα βρω τον τρόπο μου να είμαι καλά
Δεν τα βρήκαμε στρωμένα
Φάγαμε σκατά και φτύσαμε αίμα
Τα πιο πολλά που έχουμε πει είναι υποτιμημένα
Γιατί στα 27 μου φίλε δε μιλάω ψέμα
Και η τέχνη μου είναι αφηρημένη και πολεμική
Εμένα εκεί που ανθίζουν οι εγωισμοί μη με ψάχνεις
Μαραζώνουν οι ταπεινοί και το παιδί
Καταπίνει τα φαρμάκια κούπα σου 'πα
Ακόμα και άμα φύγω εγώ ένα κομμάτι της ψυχής μου είναι εκεί
[Bridge: Solmeister]
Κάπου στο μεταξύ, της νύχτας και της Εδέμ
Κάπου στο μεταξύ, του απείρου και του μηδέν
Και εν τω μεταξύ ευχαριστώ
Όποιον μου πήρε τα κλειδιά
Και στο σπίτι μου με έστειλε με ταξί
[Verse 4: Solmeister]
Παιδί κουμπί απ' τα κουμπιά
Με βλέπουν οι γιατροί στη Μ. Ε. Θ
Κάπου έξι το πρωί
Και εγώ έπρεπε να του 'χα πει
Ότι το 'χει παρακάνει, είπα αύριο
Και αν δεν ήταν εκεί ο bro θα είχε πεθάνει
Οπότε να προσέχετε πολύ ο ένας τον άλλον
Και πού και πού μικρέ το μεγάλο εσύ
Μου 'χανε πει ότι μυαλό θα βάλω όταν μεγαλώσω
Ωστόσο δε μεγάλωσα και το μυαλό δε λέει να μπει
[Chorus: Solmeister]
Βράδια που τα 'πα γιατί άλλο δεν άντεχα
Βράδια που τα πια γιατί μαντάρα τα 'κανα
Βράδια που μάτια που με αγάπησαν δεν με είδαν
Εκείνα τα βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Βράδια που έξω έμειναν στο ξημέρωμα
Βράδια που ξέμειναν μετά το ξενέρωμα
Βράδια που σκέφτομαι ποιοι φέρθηκαν άδικα
Που ήταν βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Ποια Μαγδαληνή και ποια Σαλώμη
Του Ιούδα το στυλό ψάχνει ακόμη
Ποια με καμαρώνει πάνω στα καρφιά
Ποια Δαλιδά μου έχει κόψει τα μαλλιά
Και δεν μου βγαίνουν τα γραπτά στην ξενιτιά
Ο Γολγοθάς είναι απαραίτητος
Γιατί στην κορυφή θα γίνω μέτριος
Και αν μαζί μου περπατάς
Δεν θέλω να ακούσω τι πιστεύεις
Αλλά πες μου από τι ξύλο είναι φτιαγμένος ο σταυρός που κουβαλάς
Μάνα μεγάλωσα και τούτα τα γραπτά είναι κενά
Αλλά αμάρτησα και ξέρω τα παιδιά θα τα γεμίσουν με το χθες
Είναι οι ουλές ακόμα φρέσκες και τα νύχια κοφτερά
Γράφω ατσάλι και φωτιά
Μα τα χέρια μου γυμνά πως θα παλέψω
Έχω ακόμα μια θηλιά να πλέξω
Πριν σου επιτρέψω να τραβήξεις τον Αλέκο από τα δεινά
Ποια ύαινα φιλά τον εθισμένο και ποια τύχη τον γελά
Ίδιες βόλτες άλλο μήνα
Ένα πόδι στην Αθήνα και το άλλο στα σκατά
Δέκα σάπια τατουάζ και η γραβάτα που κοιτάς
Ασφυκτιάει μα είναι ρίμα οξυγόνο από μένα μην ζητάς
Δώσε πόντο και ο ήλιος είναι μαύρος απόψε
Αλέκο κόψε μου 'χες πει και μην φοβάσαι
Δεν ξέρω αν με μισείς αλλά σε βάφτισα αλήθεια
Γιατί τόσο αλύπητα μόνο εσύ και εκείνη με χτυπάτε
[Chorus: Solmeister]
Βράδια που τα 'πα γιατί άλλο δεν άντεχα
Βράδια που τα πια γιατί μαντάρα τα 'κανα
Βράδια που μάτια που με αγάπησαν δεν με είδαν
Εκείνα τα βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Βράδια που έξω έμειναν στο ξημέρωμα
Βράδια που ξέμειναν μετά το ξενέρωμα
Βράδια που σκέφτομαι ποιοι φέρθηκαν άδικα
Που ήταν βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
[Verse 2: Brando]
Μάνα τα 'κανα μαντάρα όσα γράφω είναι κατάρα
Κατάφερα στη φουρτούνα να σταθώ με τον στυλό
Μα αυτό με σκότωσε θαρρώ γιατί τώρα τον πόνο αυτό αποζητώ
Και το ποτό πλέον δεν είναι αρκετό
Για αυτό έσβησα τα τσιγάρα με σκόνη πριν τα κάψω
Όπως καίγεται το 'χθες για να μουδιάσω, να ξεχάσω
Ό,τι καίγεται το κερί που αντιπροσωπεύει τα χρόνια μου τόσο
Κλειδώσαν τα σαγόνια μου πριν το μέλλον μου κλειδώσω
Ήμουν αγόρι που στους αγοραίους έρωτες δεν έβρισκε μαγεία
Και την Ιουλιέτα έψαχνε αλλά δεν έψαχνε ρομάντζο
Μόνο να τη δει κάτω για να μάθει πριν πεθάνει αν πονάει η μαχαιριά
Γιατί τα 'μαθα λάθος, η μάνα μου μου είχε πει πως είμαι Ήλιος
Μα σκοτάδι πάντα όπου πάω έρχεται
Τα 'μαθα λάθος η μάνα μου μου είχε πει πως είμαι ήλιος
Γιατί οποίος πλησιάζει καίγεται, σέρνω μαζί μου θάνατο
Ραγισμένες καρδιές, η όψη μου δείχνει άρρωστη
Δε θέλω την θέση μου στο παράδεισο
Μου πες πως θα πάρω όσα αξίζω
Μα νομίζω στον αντίποδα πως είναι αδύνατο να πάρω τίποτα
Γιατί ζω στο περιθώριο από τη γέννα
Παιδί από οικογένεια καλή αλλά με τα μυαλά χαμένα
Γιατί δεν κατάλαβα τον κόσμο αλλά και αυτός
Δεν προσπάθησε να καταλάβει εμένα
[Chorus: Solmeister]
Βράδια που τα 'πα γιατί άλλο δεν άντεχα
Βράδια που τα πια γιατί μαντάρα τα 'κανα
Βράδια που μάτια που με αγάπησαν δεν με είδαν
Εκείνα τα βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Βράδια που έξω έμειναν στο ξημέρωμα
Βράδια που ξέμειναν μετά το ξενέρωμα
Βράδια που σκέφτομαι ποιοι φέρθηκαν άδικα
Που ήταν βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
[Verse 3: Solmeister]
Καταραμένη μου πένα απόψε να γράφεις για 'μένα
Έχουν ανάγκη από έκφραση τα παιδιά
Κανε τους το χατίρι μια φορά να γράψεις λίγο για 'κείνους
Και εγώ θα βρω τον τρόπο μου να είμαι καλά
Δεν τα βρήκαμε στρωμένα
Φάγαμε σκατά και φτύσαμε αίμα
Τα πιο πολλά που έχουμε πει είναι υποτιμημένα
Γιατί στα 27 μου φίλε δε μιλάω ψέμα
Και η τέχνη μου είναι αφηρημένη και πολεμική
Εμένα εκεί που ανθίζουν οι εγωισμοί μη με ψάχνεις
Μαραζώνουν οι ταπεινοί και το παιδί
Καταπίνει τα φαρμάκια κούπα σου 'πα
Ακόμα και άμα φύγω εγώ ένα κομμάτι της ψυχής μου είναι εκεί
[Bridge: Solmeister]
Κάπου στο μεταξύ, της νύχτας και της Εδέμ
Κάπου στο μεταξύ, του απείρου και του μηδέν
Και εν τω μεταξύ ευχαριστώ
Όποιον μου πήρε τα κλειδιά
Και στο σπίτι μου με έστειλε με ταξί
[Verse 4: Solmeister]
Παιδί κουμπί απ' τα κουμπιά
Με βλέπουν οι γιατροί στη Μ. Ε. Θ
Κάπου έξι το πρωί
Και εγώ έπρεπε να του 'χα πει
Ότι το 'χει παρακάνει, είπα αύριο
Και αν δεν ήταν εκεί ο bro θα είχε πεθάνει
Οπότε να προσέχετε πολύ ο ένας τον άλλον
Και πού και πού μικρέ το μεγάλο εσύ
Μου 'χανε πει ότι μυαλό θα βάλω όταν μεγαλώσω
Ωστόσο δε μεγάλωσα και το μυαλό δε λέει να μπει
[Chorus: Solmeister]
Βράδια που τα 'πα γιατί άλλο δεν άντεχα
Βράδια που τα πια γιατί μαντάρα τα 'κανα
Βράδια που μάτια που με αγάπησαν δεν με είδαν
Εκείνα τα βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα
Βράδια που έξω έμειναν στο ξημέρωμα
Βράδια που ξέμειναν μετά το ξενέρωμα
Βράδια που σκέφτομαι ποιοι φέρθηκαν άδικα
Που ήταν βράδια σαν τα βράδια που χάθηκα