Didi by Amir Tataloo Lyrics
آ !
یک یک دو دو هشت !
شبا رو اکثراً میخوابن ، اما فهمیدن وَر نمیداره استراحت !
اینه که من شبا رو یاد میگیرم !
دیدی ، چه خوب نبودنتو یاد گرفتم ؟ دیدی ؟
شبایی که بی تو گذشت مُردَن و یادِ من دادن تو هر نَفَس ! عه !
بی تو اتاق من جَهنَمه و این خونه ام قَفَس !
اصن روحَم خَستَس ، اه !
روزایی که بی تو بودم خُرد شُدَن و یادَم دادن !
دور شُدم از آدم مادَم ، هه !
دیدی چِقد زمونِهه بد شد بی تو بازم با مَن !
دیدی که تو نبودی اندازَم واقعاً !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
آ !
دیدی چطور خوبیات وَظیفَت شد !
چطور حَتی تو مُشتات خون میاد !
دیدی جا سِیکِن هامو رو دَر !
کجاست اون که واسَت جون میداد !
دیدی عُقده و کَمبود و حِرص و شَهوت و توم زیاد !
دیگه فقط بگو کُص و کون بیاد !
آ !
ولی خب هیشکی تو نمیشه !
قَشنگیه رفاقت اصن ، به همین کُهنِگیشه !
دیدی چطور قَشنگیامون شدن همه دِفورمه پیشِت !
باز باید لباسای دوتامون از رو تَنهایی سگ و گربه ای شه !
به مولا تِریلی بزنه به یکی دِلش اِنقدِ غُر نمیشه !
هی بُریدیم اونم دوخت !
حیف انقده واسَش گذاشتم آره تا گذاشت و رفت کونَم سوخت !
دیدی هَنوز خوبم از بیرونا ولی از تو مَن سوخت !
تو این دنیا یه دِلخوشی داشتیم که شُدِش اونم کوفت !
رَفتِش انگار یهو همه غم دنیا گرفت رو من اوف !
هی تَنَم گُر میگیره نفسم بالا نمیاد !
مغزم از کار افتاده انگار !
حتی همه عکسای ما دوتا اکثراً تار افتاد نِگا !
دیدی ...
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی قَلبِ مَنو جِر داده این دوری !
دیدی اشکای قُلُمبه به این شوری !
دیدی دیگه فَقط کابوسِ میمونی !
دیدی بی مَن یه بی ناموسِ میزونی !
دیدی از هرچی تَرسیدی سَرِت اومد !
دیدی پَخش شده عکسای بَدت اونقد !
که عادی شدی حَتی واسه بَقالِ دَرِ خونَت !
شدی یه شهرِ دِلگیر و همش دعوا سَرِ کوچَت !
دیدی ! ها ؟
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای عجیبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورت من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
یک یک دو دو هشت !
شبا رو اکثراً میخوابن ، اما فهمیدن وَر نمیداره استراحت !
اینه که من شبا رو یاد میگیرم !
دیدی ، چه خوب نبودنتو یاد گرفتم ؟ دیدی ؟
شبایی که بی تو گذشت مُردَن و یادِ من دادن تو هر نَفَس ! عه !
بی تو اتاق من جَهنَمه و این خونه ام قَفَس !
اصن روحَم خَستَس ، اه !
روزایی که بی تو بودم خُرد شُدَن و یادَم دادن !
دور شُدم از آدم مادَم ، هه !
دیدی چِقد زمونِهه بد شد بی تو بازم با مَن !
دیدی که تو نبودی اندازَم واقعاً !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
آ !
دیدی چطور خوبیات وَظیفَت شد !
چطور حَتی تو مُشتات خون میاد !
دیدی جا سِیکِن هامو رو دَر !
کجاست اون که واسَت جون میداد !
دیدی عُقده و کَمبود و حِرص و شَهوت و توم زیاد !
دیگه فقط بگو کُص و کون بیاد !
آ !
ولی خب هیشکی تو نمیشه !
قَشنگیه رفاقت اصن ، به همین کُهنِگیشه !
دیدی چطور قَشنگیامون شدن همه دِفورمه پیشِت !
باز باید لباسای دوتامون از رو تَنهایی سگ و گربه ای شه !
به مولا تِریلی بزنه به یکی دِلش اِنقدِ غُر نمیشه !
هی بُریدیم اونم دوخت !
حیف انقده واسَش گذاشتم آره تا گذاشت و رفت کونَم سوخت !
دیدی هَنوز خوبم از بیرونا ولی از تو مَن سوخت !
تو این دنیا یه دِلخوشی داشتیم که شُدِش اونم کوفت !
رَفتِش انگار یهو همه غم دنیا گرفت رو من اوف !
هی تَنَم گُر میگیره نفسم بالا نمیاد !
مغزم از کار افتاده انگار !
حتی همه عکسای ما دوتا اکثراً تار افتاد نِگا !
دیدی ...
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی قَلبِ مَنو جِر داده این دوری !
دیدی اشکای قُلُمبه به این شوری !
دیدی دیگه فَقط کابوسِ میمونی !
دیدی بی مَن یه بی ناموسِ میزونی !
دیدی از هرچی تَرسیدی سَرِت اومد !
دیدی پَخش شده عکسای بَدت اونقد !
که عادی شدی حَتی واسه بَقالِ دَرِ خونَت !
شدی یه شهرِ دِلگیر و همش دعوا سَرِ کوچَت !
دیدی ! ها ؟
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای عجیبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورتِ من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !
دیدی دلشوره هام بیجا نبودن !
چقد خالیه جات اینجا پَهلو من !
دیدی صورت من چقد شِکَسته !
چه بُغضای غریبی تو گلومَن !